இதற்கு  ‘‘மலைமிசைக்  குலைஇய’’  (அகம்.84)     என்பதூஉம்
‘‘இருபெரு வேந்தர் மாறுகொள்’’ (அகம்.174) என்பதூஉம் முன்னர்க்
காட்டினாம். (சூ.24.உரை)  அவற்றை  உதாரணமாகக்    கூறிக்கொள்க.
மூன்றன்     பகுதியும் - அறத்தினாற் பொருளாக்கி   அப்பொருளாற்
காமநுகர்வலென்று   பிரிதற்கண்ணும்;   மண்டிலத்து  அருமையும்  -
அங்ஙனம்  பொருள்  வருவாய்க்கு  ஏதுவாகிய  வேற்றுப் புலங்களின்
அருமை கூறிப் பிரிதற்கண்ணும்;

இதற்குத் தலைவன் கூற்று வந்துழிக் காண்க.

தோன்றல்     சான்ற மாற்றோர் மேன்மையும் - தோற்றஞ் சான்ற
புகழினராகிய     வேற்று    வேந்தர்தமது    மீக்கூற்றங்    கருதிப்
பிரிதற்கண்ணும்;

இதற்குத் தலைவன் கூற்று வந்துழிக் காண்க.

‘தோன்றல்   சான்ற’ என்றதனாற் றெவ்வர் தன்னின் மிக்காரெனக்
கேட்டுழி     அழுக்காறு     தோன்றலின்,    அதுவும்    பிரிதற்கு
ஏதுவாமென்றுணர்க. இஃது அரசர்க்கே யுரித்து.

பாசறைப்   புலம்பலும் - தலைவன் பாசறைக்கண் இருந்து தனக்கு
வெற்றி  தோன்றிய காலத்துந் தான் அவட்குக் கூறிப் போந்த பருவம்
வந்துழியுந்  தூது  கண்டுழியும்  அவள்  வருந்துவளென நினைத்துத்
தனிமை கூறும் இடத்தும்;

இதனைக்     ‘கிழவி நிலையே’ (தொல். பொ. கற். 45) என்னுஞ்
சூத்திரத்தான்  விலக்குவரெனின்,  அதற்கு  உம்மை  விரித்துக் கிழவி
நிலையை  வினைசெய்யாநிற்றலாகிய  இடத்து நினைந்து கூறினானாகக்
கூறார்;  வெற்றி நிகழுமிடத்துந் தான் குறித்த பருவம் வந்துழியுந் தூது
கண்டுழியும்    வருத்தம்    விளங்கிக்    கூற்றுத்   தோன்றுமென்று
பொருளாமென்றுணர்க.

முடிந்த    காலத்துப் பாகனொடு விரும்பிய வினைத்திற் வகையினும்
-வகையின்  வினைத்திறமுமென மாற்றுக. வேந்தன் எடுத்துக் கொண்ட
வினை  முடிந்த காலத்துத் தான் போக்கொருப்பட்டு நின்று பாகனொடு
விரும்பிக்     கூறிய     வகையின்கட்     டோன்றிய    வேறொரு
வினைத்திறத்திடத்தும்;

என்றது, அரசனுக்குப் பின்னும் ஒரு பகைமேற் சேறல் உளதாதலை.

காவற்பாங்கின் பக்கமும் - வேந்தன் றன்னாற் காக்கப்படுவனவாகிய
பகுதிகளின் கூற்றிற் பிரியுமிடத்தும்;

பகுதி ஆகுபெயர்;   அவையானை    குதிரை   முதலியவற்றைக்
காத்தலும், அரசர்க்குத் தருமமாகிய வேட்டை