ந்தானென் னேறு’’                (புறப். பொருள். 176)

என வருவன கணையும் வேலும் மொய்த்து நின்றன.

கிடந்தானென்புழி நிலந்தீண்டாவகையின் நின்ற யாக்கையாயிற்று.

‘‘வான்றுறக்கம் வேட்டெழுந்தார் வாண்மறவ ரென்பதற்குச்
சான்றுரைப்ப போன்றன தங்குறை - மான்றேர்மேல்
வேந்து தலைபனிப்ப விட்ட வுயிர்விடாப்
பாய்ந்தன மேன்மேற் பல.’’
       (பெரும்பொருள்விளக்கம்.புறத்திரட்டு.1350.அமர் 6)

இது வஞ்சிப்புறத்துத் தும்பையாய் இருநிலந் தீண்டாவகை.

‘‘பருதிவேன் மன்னர் பலர்காணப் பற்றார்
குருதிவாள் கூறிரண்டு செய்ய - வொருதுணி
கண்ணிமையா முன்னங் கடிமதிலுள் வீழ்ந்ததே
மண்ணெமதே மண்ணெமதே வென்று.’’

இஃது உழிஞைப்புறத்துத் தும்பையாய் இருநிலந் தீண்டா வகை.

இது  திணைக்கெல்லாம் பொது அன்மையிற் றிணையெனவும் படாது;
திணைக்கே  சிறப்பிலக்கணமாதலிற்  றுறையெனவும்  படாது;  ஆயினுந்
துறைப்பொருள் நிகழ்ந்து கழிந்தபிற் கூறியதாமென் றுணர்க.       (16)

தும்பை பன்னிரு துறைத்து ஆதல்
 

இது    மைந்து   பொருளாகிய    தும்பைத்திணைக்குத்    துறை
இனைத்தென்கிறது.

(இ-ள்.) தானை   யானை குதிரை என்ற நோனார் உட்கும் மூவகை
நிலையும்   -   தானைநிலை   யானைநிலை   குதிரைநிலை   என்று
சொல்லப்பட்ட போர்செய்தற்கு   ஆற்றா அரசர் தலைபனிக்கும் மூன்று
கூறுபாட்டின்கண்ணும்;

நோனார் உட்குவரெனவே நோன்றார் உட்காது நிற்பா