றித் தவறு தலைப்பெய்து கையொடு கண்டாய் பிழைத்தேன் அருளினி.”     (கலி.95) என்பதும் அச்சமாதலின் இதன்கண் அடங்கும். (சென்று   கை   இகந்து  பெயர்த்து உள்ளிய வழியும்) சென்று - தலைவன்   ஆற்றானாய்த்  துனியைத்  தீர்த்தற்கு அவளை அணுகச் சென்று; கையிகந்து - அவன் மெய்க்கட் கிடந்த  தவறுகண்டு  தலைவி ஆற்றாளாய்  நீக்கி நிறுத்தலானே: பெயர்த்து - அவன்  ஒருவாற்றான் அவளாற்  றாமையைச்  சிறிது  மீட்கையினாலே;  உள்ளிய வழியும் - அவள் கூடக்கருதிய விடத்தும்: தலைவன் கூற்று நிகழும். இதுவுந் துனிதீர்ப்பதொரு முறைமை கூறிற்று. உ-ம்: முற்கூறிய பாட்டுள், “அதிர்வில் படிறெருக்கி வந்தென் மகன்மேல் முதிர்பூண் முலைபொருத ஏதிலாள் முச்சி உதிர்துகள் உக்கநின் ஆடை ஒலிப்ப எதிர்வளி நின்றாய்நீ செல்; இனி எல்லாயாந், தீதிலேம் என்று தெளிப்பவுங் கைந்நீவி யாதொன்றும் எங்கண் மறுத்தர வில்லாயின் மேதக்க வெந்தை பெயரனை யாங்கொள்வேந் தாவா விருப்பொடு கன்றியாத் துழிச்செல்ம் ஆபோற் படர்தக நாம்.”                     (கலி.81) எனத் தலைவன் கூறியவாறு காண்க. காமத்தின்  வலியும் - அவள்  அதுனித்து  நீங்கியவழி முற்கூறிய வாறன்றிக் காமஞ் சிறத்தலின் ஆற்றாமைவாயிலாகச் சென்று வலிந்துப் புக்கு நெருங்கிக் கூடுமிடத்தும்: தலைவன் கூற்று நிகழும். இதுவுந் துனி தீர்ப்பதொரு முறைமை கூறிற்று. உ-ம்: “யாரிவ னெங்கூந்தல் கொள்வா னிதுவுமோர் ஊராண்மைக் கொத்த படியுறுடைத் தெம்மனை வாரல்நீ வந்தாங்கே மாறு”                 (கலி.89) என வலிந்து சென்றதனைத் தலைவி கூறியவழி, “ஏஎ, இவை, ஓருயிர்ப் புள்ளின் இருதலை யுள்