பரிசத் தியாழ்முத லாக வறுபத் தொருநான் கேரிள மகளிர்க் கியற்கையென் றெண்ணிக் கலையுற வகுத்த காமக் கேள்வித் துறைநெறி போகிய தோழித் தூதினர் அரசர்க் காயினு மடியர்க் காயினும் அன்றை வைகல் சென்றோர்ப் பேணிப் பள்ளி மருங்கிற் படிறின் றொழுகும் செல்வ மகளிர் சேரி நண்ணி வயக்களி றடக்கிய வத்தவர் பெருமகன் இயக்கரும் வீதியி னெதிர்ப்பட வொருநாள் நயப்புற் றரற்று நருமதை யென்னும் நாடகக் கணிகை மாடம் யாதெனத் தாயுறை வியனகர்த் தன்குறை யுரைத்து வாயி லாகிய வயந்தகன் புகலும் செந்நூ னிணந்த சித்திரக் கம்மத்து வெண்கா லமளி விருப்பி னேற்றி அணியிழை மகளிரும் யானையும் வணக்கும் மணியொலி வீணையுஞ் சாபமு மரீஇக் கழறொடி கலைஇய கலம்பொழி தடக்கை உதயண குமர னுள்ளத் துளளெனின் ஒண்டொடி மாதரு மொருதுணை யோருட் பெண்டுணை சான்ற பெருமைபெற் றனளென் மருமகற் புகலு மனம்புரி கொள்கை இருமூ தாட்டி யெனக்கு முண்டெனத் தூண்டி லிரையிற் றுடக்குள் ளுறுத்துத் தேன்றோய்த் தன்ன தீஞ்சொ லளைஇப் பொருளெனக் கருதிப் பொன்னிவண் விடுத்தோன் அருளியு மருளா னடித்தி மாட்டெனக் காரணக் களிவி நீர கூறித் தற்பெயர் பெயர்ப்ப மனத்தகை கரந்து பிற்பயங் கருதும் பெருநசைக் கிளவி இன்னகைத் தோழற் கினிய பயிற்றி ஆங்கினி திருந்த போழ்திற் பூங்குழை காமுறப் பட்ட சேணிகச் சிறுதொழில் கற்றது மில்லாச் சிற்றறி வாளன் பொய்யொடு மிடைந்த பொருணசைக் கடுஞ்சொல் மையுண்டு கழுமிய மாசுபடு கலிங்கத் திளையோர் வைகா விழுக்கரு வாழ்க்கையன் கவறா டாளர்க்குக் கலந்தொலை வெய்திக் கொடையகத் தோனெனக் கடைகழிந் தோடிக் கவலையிற்