தலைமகன் தன்னைத்தானே புகழ்தற்குச் செய்யுள்:

¹"நறையல ராவிரைப் போதிசை யாதிசை நான்முகத்து
மறையல ராவந்த மான்மகன் யான்றஞ்சை வாணன்வையைத்
துறையல ராவியங் காவியங் கண்ணி துணிந்துசொல்லுங்
குறையல ரார்குழ லாட்கினித் தீரக் குறையில்லையே"

எனவும் வரும்.

பாங்கி அருளியல் கிளத்தற்குச் செய்யுள்:

²"செயலார் குடம்பையிற் செந்தலை யன்றிற் சினையுளபைங்
கயலார் வனவெண் குருகின்வண் பார்ப்புள கைக்கடங்கா
மயலார் களிற்றண்ணல் வாணன்றென் மாறைவையைத்துறைவா
வியலா தருளுடை யார்க்கென்று மாமட லேறுவதே"

எனவும்,

³"வெள்ளாங் குருகின் பிள்ளையும் பலவே
யவையினும் பலவே சிறுகருங் காக்கை
யவையினும் அவையினும் பலவே குவிமட
லோங்கிரும் பெண்ணை மீமிசைத் தொடுத்த
தூக்கணங் குரீஇக் கூட்டுள சினையே"

எனவும் வரும்.

பாங்கி கொண்டுநிலை கூறற்குச் செய்யுள்:

எனவும்,

⁵"முளவுமா வல்சி யெயினர் தங்கை
யிளமா வெயிற்றிக்கு மிந்நிலை யறியச்
சொல்லினெ னிரக்கு மளவை
வெள்வேல் விடலை விரையா தீமே"

எனவும் வரும்.

1. த. கோ. செ: 105.

2. த. கோ. செ: 106.

3. தொல். பொருள், களவியல், 20ஆம் சூ. உரைமேற்கோள்.

4. த. கோ. செ: 107.

5. ஐங்குறு. செ: 364.