¹"கவிழ்மயி ரெருத்திற் செந்நா யேற்றை
குருளைப் பன்றி கொள்ளாது கழியுஞ்
சுரநனி வாரா நின்றன ளென்பது
முன்னுற விரைந்தனி ருரைமின்
இன்னகை முறுவலென் னாயத் தோர்க்கே."

எனவும் வரும்.

முன்சென்றோர் பாங்கியர்க்கு உணர்த்தற்குச் செய்யுள்:

²"போதலர்ந் தல்லை முனியுமெல் லோதிப் புனையிழைதன்
காதலன் பின்வரக் கண்டனம் யாங்கண்டல் வேலிமுந்நீர்
மாதலந் தன்னிரு தோள்வைத்த வாணன்றென் மாறைவண்ணச்
சூதலந் தொல்கவிம் மித்திரள் மாமுலைத் தோகையரே."

என வரும்.

பாங்கியர் கேட்டு நற்றாய்க்கு உணர்த்தற்குச் செய்யுள்:

³"வாளேய் விழிநின் மயிலனை யாடஞ்சை வாணன்வெற்பில்
வேளே யனைய விடலைபின் னேசுர மீண்டினிநங்
கேளேய் பதிவரு மென்னநல் லோர்சொல்லக் கேட்டனமிந்
நாளே யனையநன் னாளுள வோசென்ற நாள்களிலே."

எனவும்,

⁴"மானதர் மயங்கிய மலைமுதற் சிறுநெறி
தான்வரு மென்ப தடமென் றோளி
⁵யஞ்சின ளொதுங்கி யவனொடு
பஞ்சின் மெல்லடி பரல்வடுக் கொளவே."

எனவும் வரும்.

நற்றாய் தலைமகனுளங்கோள் வேலனை வினாதற்குச் செய்யுள்:

⁶"தென்மாறை நன்னகர் மன்னவன் வாணன் செழுந்தஞ்சைசூழ்
பொன்மா திரத்துப் புலனுணர் வீர்சுரம் போய்வருவோன்
என்மானை யென்மனை யிற்றரு மோதன்னை யீன்றநற்றாய்
தன்மா நகருய்க்கு மோசொல்லு வீரொன்று தானெனக்கே."

எனவும்,

1. ஐங்குறு, செ : 397.

2. த. கோ. செ : 352.

3. த. கோ. செ : 353.

4. தொல், பொருள், அகத்திணை, இ : 42-ஆம் சூ. உரைமேற்கோள்.

(பாடம்) 5. 'அஞ்சின ளஞ்சின ளொதுங்கிப் பஞ்சிமெல்லடி.'

6. த. கோ. செ : 354.