ஒற்றுமிகுதகரம்  இறால்   தோற்றத்திற்கேயாகலான்    ஏனை   உயிர்
முதன்மொழிவரின்   தேனடை,     தேனாறு,   தேனீ,  தேனுணா  எனப்
பொதுவிதியாற்  புணருமென்க.  தேத்தடை, தேத்தீ  என்பவை  சான்றோர்
வழக்காயின் புறனடையாற் கொள்க.
 

இவ்விரண்டு    சூத்திரங்களையும்   ஒன்றாக    ஓதின்   னகரக்கேடு
பெறப்படாதென்க.
 

மின்னும் பின்னும் பன்னும் கன்னும்

அந்நாற் சொல்லும் தொழிற்பெய ரியல

க-து :

பொருள் :  மின்,  பின், பன்,  கன் என்னும்  அந்நான்கு சொற்களும்
தொழிற்பெயரியல்பினவாய்  உகரம்   பெற்று  வல்லெழுத்துவரின்  மிக்கும்
ஏனைக்கணங்கள்வரின் இயல்பாயும் புணரும்.
 

எ.டு : மின்னுக்கடிது,  சிறிது,  தீது,  பெரிது எனவும்; மின்னுக்கடுமை,
சிறுமை, தீமை, பெருமை  எனவும்; மின்னுஞான்றது;  மின்னுஞாற்சி எனவும்
வரும்.  நீண்டது-நீட்சி, மாண்டது-மாட்சி,  வலிது-வன்மை என்பவற்றொடும்
கூட்டிக்கொள்க.  இவ்வாறே  பின்,  பன்,  கன்  என்பவற்றோடும்  ஏற்பன
கூட்டிக் கொள்க.
 

இந்நான்கும்  பெயர்ப்பொருளினவாதலின் ‘தொழிற்பெய ரியல’ என்றார்.
மின்-மின்னற்கொடி;  பின்-கூந்தல்ஒழுங்கு; பன்-சொல்;  கன்-கொல்லச்சாதி.
இவை தொழிலை உணர்த்துங்கால் முதனிலைத் தொழிற் பெயர்களாம்.
 

வேற்றுமை யாயின் ஏனை எகினொடு

தோற்றம் ஒக்கும் கன்னென் கிளவி

க-து :

பொருள் : வேற்றுமைப் பொருட்புணர்ச்சியாயின் கன் என்னும் சொல்,
பறவையை உணர்த்தும் எகின் என்னும்  சொல்லுக்குரிய  விதியொடு ஒத்து,
அகரம்  பெற்று,  வல்லெழுத்து  வரின்  மிக்கும், ஏனைக்  கணங்கள்வரின்
இயல்பாயும் புணரும்.
 

எ. டு:கன்னக்குடம், சாடி, தூதை, பானை எனவும் கன்னஞாற்சி, நீட்சி,
மாட்சி,  யாப்பு,  வன்மை   எனவும்   வரும்.   ‘தோற்றம்’  என்றதனான்
சிறுபான்மை கன்னந்தட்டு என மெல்லெழுத்து மிகுதலும் கொள்க.