270.

இஃது எய்திய தன்மேற் சிறப்புவிதி கூறுகின்றது.
 

இதன் பொருள் :  அக்கென்    சாரியை   பெறுதலும்   உரித்து   -
அதிகாரத்தான்   நின்ற   ஊவென்னும்   பெயர்  முற்கூறிய  னகரத்தோடு
அக்கென்னுஞ்   சாரியை   பெற்று   முடிதலும்   உரித்து,   வழக்கத்தான
தக்கவழி  அறிதல் - அம்முடிபு   வழக்கிடத்துத்   தக்க   இடம்   அறிக
என்றவாறு.
 

தக்கவழியறிதல் என்றதனாற்  சாரியைபெற்றுழி  னகரம் விலக்குண்ணாது
நிற்றலும்  முன்   மாட்டேற்றால்  விலக்குண்ட   வல்லெழுத்துக்  கெடாது
நிற்றலுங் கொள்க.
 

உதாரணம் :ஊனக்குறை செய்கை தலை புறம் என வரும்.
 

வழக்கத்தான  என்றதனான்  ஊகார  ஈற்றுச்  சொல்லிற்கு  உருபிற்குச்
சென்ற சாரியை  பொருட்கட்  சென்றுழி  இயைபு  வல்லெழுத்துக் கெடுக்க.
கொண்மூவின்குழாம் உடூஉவின்றலை ஊவின்குறை என வரும்.
 

271.

இது 'குற்றெழுத் திம்பரும்'  (எழு  -  267)  என்பதனுள்  நிற்றலென்ற
இலேசான்    எய்திய   வல்லெழுத்தேயன்றிச்   சாரியையும்   வகுத்தலின்
எய்தியதன்மேற் சிறப்புவிதி உணர்த்தியது.
 

இதன் பொருள் :ஆடூஉ  மகடூஉ  ஆயிரு  பெயர்க்கும்  -  ஆடூஉ
மகடூஉவாகிய உயர்திணைப்பெயர் இரண்டிற்கும், இன் இடைவரினும் மானம்
இல்லை - முன்னெய்திய வல்லெழுத்தேயன்றி இன்சாரியை இடையேவரினுங்
குற்றமில்லை என்றவாறு.
 

உதாரணம் :ஆடூஉவின்கை  மகடூஉவின்கை  செவி  தலை புறம் என
வரும்.
 

மானமில்லை என்றதனான்  இன் பெற்றுழி மேல்  எய்திய வல்லெழுத்து
வீழ்க்க.
 

(69)