8. புள்ளிமயங்கியல்
 

296.

என்பது சூத்திரம்.
 

நிறுத்த முறையானே உயிரீறு புணர்த்துப்  புள்ளியீறு வன்கணத்தோடுஞ்
சிறுபான்மை  ஏனைக் கணத்தோடும்  புணருமாறு கூறலின் இவ் வோத்துப்
புள்ளிமயங்கிய லென்னும் பெயர்த்தாயிற்று.
 

இச் சூத்திரம்  ஞகார  ஈறு  வன்கணத்தோடு  இருவழியும்  புணருமாறு
கூறுகின்றது.
 

இதன்பொருள் :ஞகாரை  ஒற்றிய  தொழிற்பெயர் முன்னர் - ஞகாரம்
ஈற்றின்கண் ஒன்றாகநின்ற  தொழிற்பெயரின் முன்னர், அல்லது கிளப்பினும்
வேற்றுமைக்கண்ணும்  -  அல்வழியைச்  சொல்லுமிடத்தும் வேற்றுமையைச்
சொல்லுமிடத்தும்,   வல்லெழுத்து   இயையின்  அவ்வெழுத்து  மிகும்  -
வல்லெழுத்து முதன்மொழி   வருமொழியாய்  வரின்  அவ்  வல்லெழுத்து
வருமொழிக்கண்  மிக்கு   முடியும்,  ஆவயின்  ஆன  உகரம்  வருதல் -
அவ்விடத்து உகரம் வரும் என்றவாறு.
 

உதாரணம் :உரிஞுக்கடிது சிறிது தீது பெரிது எனவும்,  உரிஞுக்கடுமை
சிறுமை தீமை பெருமை எனவும் வரும்.
 

297.

இஃது  அவ்  வீறு  மென்கணத்தோடும்  இடைக்கணத்து வகரத்தோடும்
முடியுமென எய்தாத தெய்துவித்தது.
 

இதன் பொருள் :ஞநமவ இயையினும் உகரம் நிலையும் - அஞ் ஞகர
ஈறு   வன்கணமன்றி   ஞநமவ  முதன்மொழி   வருமொழியாய்   வரினும்
நிலைமொழிக்கண் உகரம் நிலைபெற்று முடியும் என்றவாறு.