318. | அடையொடு தோன்றினு மதனோ ரற்றே. |
| |
இஃது 'அடையொடு தோன்றினும் புணர்நிலைக் குரிய' (எழு - 110)
என்றமையின் அவ் வெண்ணுப் பெயரை அடையடுத்து முடிக்கின்றது.
|
இதன் பொருள்: அடையொடு தோன்றினும் - அவ்வாயிரமென்னும்
எண்ணுப்பெயர் அடையடுத்த மொழியோடுவரினும், அதனோரற்று -
முற்கூறியதனோடு ஒருதன்மைத்தாய் அத்துப்பெற்று முடியும் என்றவாறு.
|
உதாரணம் :பதினாயிரத்தொன்று இரண்டு இருபதினாயிரத்தொன்று
ஆறாயிரத்தொன்று நூறாயிரத்தொன்று முந்நூறாயிரத்தொன்று
ஐந்நூறாயிரத்தொன்று என ஒட்டுக. முன்னர் இலேசினான் முடிந்தவற்றையும்
அடையடுத்து ஒட்டுக. பதினாயிரத்துக்குறை புறம் கூறு முதல் எனவும்,
நூறாயிரப்பத்து எனவும் வரும்.
|
(23)
|
319. | அளவு நிறையும் வேற்றுமை யியல. |
| |
இஃது அவ் வெண்ணின் முன்னர் அளவுப் பெயரும் நிறைப் பெயரும்
வந்தால் முடியுமாறு கூறுதலின் எய்தாததெய்துவித்தது.
|
இதன் பொருள் :அளவும் நிறையும் - அதிகாரத்தால் ஆயிரந் தானே
நின்றுழியும் அடையடுத்து நின்றுழியும் அளவுப்பெயரும் நிறைப்பெயரும்
வந்தால், வேற்றுமை இயல - மகர ஈற்று வேற்றுமையோடு ஒத்து
வல்லெழுத்து வந்துழி மகரங்கெட்டு வல்லெழுத்து மிக்கும் இயல்புகணம்
வந்துழித் 'துவர' (எழு - 310) என்னும் இலேசான் எய்திய மகரங்
கெட்டும் புணரும் என்றவாறு.
|
உதாரணம் : ஆயிரம் பதினாயிரம் நூறாயிரம் என நிறுத்திக் கலம்
சாடி தூதை பானை நாழி மண்டை வட்டில் அகல் உழக்கு எனவும், கஃசு
கழஞ்சு தொடி துலாம் பலம் எனவுந் தந்து ஒட்டுக.
|
வேற்றுமையியல எனவே தாம் வேற்றுமை யல்லவாயின.
|
| (24) |