9. குற்றியலுகரப் புணரியல்
 

406.

என்பது   சூத்திரம்.   இவ்   வோத்துக்  குற்றியலுகரமென்று   கூறப்பட்ட
எழுத்துப் பொருட்பெயரோடும் எண்ணுப்பெயர் முதலியவற்றோடும் புணரும்
முறைமை    உணர்த்தினமையிற்     குற்றியலுகரப்     புணரியலென்னும்
பெயர்த்தாயிற்று.   இது   'மெய்யே   யுயிரென்  றாயீ ரியல' (எழு - 103)
என்றவற்றுள்      உயிரினது       விகாரமாய்நின்ற       குற்றுகரத்தை
இருமொழிக்கண்ணும்    புணர்க்கின்றமையின்     மேலை    ஓத்தினோடு
இயைபுடைத்தாயிற்று.  இத்தலைச்  சூத்திரம்  மொழிமரபினகத்து இருவழிய
என்ற  குற்றுகரம்   இதனகத்து   இனைத்து   மொழியிறுதி   வருமென்று
அவற்றிற்குப்   பெயரும்   முறையும்    தொகையும்    உணர்த்துகின்றது.
அப்பெயர்பெயர்,   அம்முறைமுறை,  அத்தொகைதொகை.  'தொடர்மொழி
யீற்று'   (எழு -  36)   வருமென்று  ஆண்டுக்   கூறியவதனை   ஈண்டு
ஐந்துவகைப்படுத்தி அதனோடு 'நெட்டெழுத் திம்பரும்' (எழு - 36) என்றது
ஒன்றேயாதலின் அதனையுங் கூட்டி அறுவகைத்தென்றார்.
 

இதன் பொருள் : ஈரெழுத்  தொருமொழி  -  இரண்டெழுத்தானாகிய
ஒருமொழியும், உயிர்த்தொடர் -  உயிர்மேல்வரும்  மெய்யைத்  தொடர்ந்து
நின்ற  சொல்லும்,  இடைத்தொடர் - இடையொற்று மேல்வரும் மெய்யைத்
தொடர்ந்து  நின்ற  சொல்லும்,  ஆய்தத்  தொடர்மொழி  -  ஆய்தமாகிய
எழுத்து  மேல்வரும் மெய்யைத் தொடர்ந்துநின்ற சொல்லும், வன்றொடர் -
வல்லொற்று  மேல்வரும்   மெய்யைத்   தொடர்ந்து   நின்ற   சொல்லும்,
மென்றொடர் - மெல்லொற்று  மேல்வரும்  மெய்யைத்  தொடர்ந்து  நின்ற
சொல்லும், ஆயிருமூன்றே - ஆகிய  அவ் வாறுசொல்லுமே, உகரங் குறுகு
இடன் - குற்றியலுகரங் குறுகிவரும் இடன் என்றவாறு.
 

உதாரணம் : நாகு,  வரகு,  தெள்கு,  எஃகு,  கொக்கு,  குரங்கு  என
வரும்.