தோற்றம் என்றதனான் ஏனைக்கணத்தும் இம் முடிபு கொள்க. யாட்டு
ஞாற்சி நிணம் மணி வால் அதள் எனவும், முயிற்று ஞாற்சி நிணம்
முட்டை வலிமை அடை ஆட்டம் எனவும் வரும்.
|
(6)
|
412. | ஒற்றிடை யினமிகா மொழியுமா ருளவே
யத்திறத் தில்லை வல்லெழுத்து மிகலே.
இஃது எய்தியது ஒருமருங்கு மறுக்கின்றது. |
|
இதன் பொருள் : ஒற்று இடை இனம் மிகா மொழியுமாருள -
முற்கூறிய இரண்டனுள் இனவொற்று இடைமிக்கு முடியாத மொழிகளும்
உள, வல்லெழுத்து மிகல் அத்திறத்தில்லை - வல்லெழுத்து மிக்குமுடிதல்
அக்கூற்றுளில்லை என்றவாறு.
|
உதாரணம் : நாகுகால் செவி தலை புறம் எனவும், வரகுகதிர் சினை
தாள் பதர் எனவும் வரும்.
|
அத்திற மென்றதனான் உருபிற்கு எய்திய சாரியை பொருட்கட்
சென்றவழி இயல்புவல்லெழுத்து வீழ்க்க. யாட்டின்கால் முயிற்றின்கால்
நாகின்கால் வரகின்கதிர் என வரும்.
|
அத்திறமென்றதனான் ஏனைக்கணத்தும் ஒற்றிடைமிகாமை கொள்க.
நாகுஞாற்சி நீட்சி மாட்சி வலிமை என ஒட்டுக.
|
(7)
|
413. | இடையொற்றுத் தொடரு மாய்தத் தொடரு
நடையா யியல வென்மனார் புலவர். |
|
இஃது இடைநின்ற இரண்டற்கும் முடிபு கூறுகின்றது.
|
இதன் பொருள் : இடையொற்றுத் தொடரும் ஆய்தத் தொடரும் -
இடையொற்றுத் தொடர்மொழிக் குற்றுகர ஈறும் ஆய்தத் தொடர்மொழிக்
குற்றுகர ஈறும், நடைஆ இயல என்மனார் புலவர் - நடைபெற
நடக்குமிடத்து முற்கூறிய அவ் வியல்பு முடிபினையுடைய என்று கூறுவர்
புலவர் என்றவாறு.
|
உதாரணம் : தெள்குகால் சிறை தலை புறம் எனவும், எஃகு கடுமை
சிறுமை தீமை பெருமை எனவும் வரும்.
|
(8) |