இதன் பொருள் : நான்கும்    ஐந்தும்    ஒற்று    மெய்திரியா   -
நான்கென்னு    மெண்ணும்     ஐந்தென்னுமெண்ணுந்   தம்மொற்றுக்கள்
நிலைதிரியாது முடியும் என்றவாறு.
 

உதாரணம் : நானூறு ஐந்நூறு என வரும்.
 

மெய்யென்றதனான்   நானூறென்புழி  வருமொழி  நகரத்துள்  ஊகாரம்
பிரித்து  'லனவென  வரூஉம்' (எழு - 149) என்பதனான் னகர வொற்றாக்கி
ஊகாரமேற்றி நிலைமொழி னகரங் கெடுத்துக் கொள்க.
 

463.

இதுவும் அது.
 

இதன் பொருள் : ஒன்பான்    முதனிலை   முந்து   கிளந்தற்று   -
ஒன்பதென்னு  மெண்ணின்   முதனின்ற   ஒகரம்  மேற்பத்தென்பதனோடு
புணரும்வழிக்  கூறியவாறுபோல ஒரு தகரம் ஒற்றி அதன்மேல் ஏறிமுடியும்,
முந்தை  ஒற்றே  ளகாரம்  இரட்டும் - அவ்வொகரத்தின் முன்னின்ற னகர
ஒற்று ளகர ஒற்றாய் இரட்டித்து நிற்கும், நூறென்கிளவி நகார மெய்கெட ஊ
ஆவாகும் இயற்கைத்தென்ப - வருமொழியாகிய நூறென்னுமெண்ணுப்பெயர்
நகரமாகிய   மெய்கெட   அதன்மேல்   ஏறிய    ஊகாரம்   ஆகாரமாம்
இயல்பையுடைத்தென்பர்   புலவர்,   ஆயிடை   இகர   ரகரம் வருதல் -
அம்மொழியிடை  ஓர்  இகரமும்  ரகாரமும்  வருக,  ஈறு   மெய்கெடுத்து
மகரம்  ஒற்றும் -  ஈறாகிய  குற்றுகரத்தினையும்  அஃது  ஏறிநின்ற  றகர
ஒற்றினையும் கெடுத்து ஓர் மகர ஒற்று வந்து முடியும் என்றவாறு.
 

மெய்யென்பதனான் நிலைமொழிக்கட் பகரங் கெடுக்க.
 

உதாரணம் : தொள்ளாயிரம் என வரும்.