ரேறுமிடத்துத் தன்கண் 1அகரம் நீங்கியே போக வருகின்றதோர் உயிர்
யாதாயினும் ஒன்று ஏறி நிற்குமென்பதூஉம் பெற்றாம். 'மெய்யி னியக்க
மகரமொடு சிவணும்' (எழு-46) என்னுஞ் சூத்திரத்தானும் இதுவே இதற்குக்
கருத்தாதல் உணர்க.
|
(15)
|
16. | எகர ஒகரத் தியற்கையு மற்றே. |
| |
இதுவும் அது.
|
இதன் பொருள் : எகர ஒகரத்து இயற்கையும் அற்றே - எகர
ஒகரங்களினது நிலையும் மெய்போலப் புள்ளிபெறும் இயல்பிற்று என்றவாறு.
|
எனவே ஏகார ஓகாரங்கட்குப் புள்ளி யின்றாயிற்று.
|
எ-ஒ என வரும்.
|
இஃது உயிர்மெய்க்கும் ஒக்கும்.
|
மகரம் ஆராய்ச்சிப்பட்டது கண்டு மகரத்திற்கு வடிவு வேற்றுமை செய்து,
அதிகாரத்தான் மெய்யின் தன்மை கூறி, அதன் பின் 2மாட்டேற்றலின் எகர
ஒகரத்தையுங் கூறினார்.
|
(16)
|