பெண்மகன் என்னும் சொற்குமுடிபு கூறல்
   

197.

என் - எனின்,    இதுவும்    உயர்திணையொழிபு    உணர்த்துதல்
நுதலிற்று.  

(இ - ள்.)  பெண்பாற்குரிய  ஈற்றதாய்  நில்லாப்  பெண்மகனெனப்
பெண்பால்  ஆண்பாலாகத்  திரிந்து   நின்ற  சொல்சொற்கு   முடிபாக
அதன்    தொழில்    கூறுமிடத்து   அப்பெண்பாற்  பொருண்மையின்
இயல்பிற்று, (எ - று.)  

(எ - டு.) பெண்மகள் வந்தாள் எனவரும்.  

இதுவும்  ஓர்  மரபு  வழுவமைதி  எனக்  கொள்க.  இதுவும்   அந்
நீர்மைத்தாகலின் ஈண்டுப் போந்தது எனக்கொள்க.              (40)

செய்யுட்கண் வரும் ஆகார ஈறு ஓகாரம் ஆதல்
    

198.

என் - எனின்,    இது   பெயரீறு   செய்யுளுள்  திரியும்   என்பது
உணர்த்துதல் நுதலிற்று.  

(இ - ள்.)  ஆகாரம்    ஓகாரமாகி    நிற்கும்   பெயரும்    உள.
அவ்விடங்களை அறிக செய்யுளிடத்து, (எ - று.)  

(எ - டு.) வில்லோன்   காலன   கழலே  எனவும்,   தொடியோள்
மெல்லடி மேலவுஞ் சிலம்பே எனவும் வரும்.  

ஆயிடனறிதல் என்றதனால் ஆகாரமாதற்கு ஏலாத வழியே  ஓகாரம்
ஆவது இயல்பு எனக் கொள்க.  

இனிக்  கிழவோன்   என்பது  ஆகாரமாக  வழக்கின்மையின்  அது
செய்யுள் விகாரம் அன்று ; இயல்பாகிய ஈறு எனக் கொள்க.  

இதுவும் செய்யுள் மரபு வழுவமைதி எனக் கொள்க,           (41)

விரவுப் பெயர் செய்யுளுள் வரும் முறைமை
   

199.

1.‘பால் தெரி’ என்பதும் பாடம்.