என் - எனின்  மேல்   அஃறிணையென்றார்;  அதனை  இனைத்துப்
பால்படுமென்று, அது படும் பால்விரித்தல் நுதலிற்று.

(இ - ள்) ஒன்றனை   யறியுஞ்   சொல்லும்,   பலவற்றை  யறியுஞ்
சொல்லுமென்று             சொல்லப்பட்ட            அவ்விரண்டு
பாலினையுமுணர்த்துஞ்சொல் அஃறிணையன (எ - று.)

இதனாற்  சொல்லியது மேற்கூறிநின்ற  அஃறிணைப் பொருளினையும்,
அஃறிணைச்   சொல்லினையும்    விரிவகையான்    ஒருமை   பன்மை
யெனவும், ஒருமைச்சொல் பன்மைச்சொல்  எனவும்  இரண்டு  கூறுபடும்
என்பதூஉம் கூறியவாறாயிற்று.                                (3)

பேடியும் தெய்வமும் உயர்திணைக்கண் அடங்கும் எனல்
 

4.

என் - எனின்     ஐயமறுத்தலை       நுதலிற்று;       என்னை?
மேற்றொகையுள்,  ஒழிந்த,  தேவரும்,  நரகரும்,  மன்பதையு  ளொழிந்த
பேடியும்  எவ்வாறாங் கொல் என்று ஐயுற்றற்கு  அவையும்  இவ்வாறாம்
என்கின்றமையின்.

(இ - ள்.) உயர்திணையிடத்துப்  பெண்மைத்   தன்மையை  யெய்த
வேண்டி,  ஆண்மைத்  தன்மையி னீங்கிய  பேடியென்னும்  பொருளும்,
தெய்வத்  தன்மையைக்  கருதின  தெய்வமென்னும்  பொருளும்  இவை
யிரண்டும்,    இவையெனத்    தம்மை     வேறு    பாலறி   விக்கும்
ஈற்றெழுத்தினையுடைய   சொற்களை   யுடையவல்ல;    மேற்   கூறிய
மக்களென்னும்    உயர்திணையிடத்து   முப்பாலினையும்   உணர்த்துஞ்
சொற்கள் அவ்விடத்தினின்று நீங்கி வந்து தம்மை யுணர்த்தும் (எ - று.)

(எ - டு.) பேடி  வந்தாள்,  பேடியர் வந்தார், வாசுதேவன் வந்தான்,
திருவினாள்   வந்தாள்,    முப்பத்துமூவரும்  வந்தார்,   சந்திராதித்தர்
வந்தார் எனினும் அமையும்.

அந்தந்  தமக்கிலவே என்றதனான், மக்களும் தேவருமல்லாத நிரயப்
பாலரும்  மக்களை யுணர்த்தும் முப்பாற்  சொல்லானுஞ்  சொல்லப்படுவ
ரென்பது கொள்க.

(எ - டு.) நரகன் வந்தான், நரகி வந்தாள், நரகர் வந்தார் எனவரும்.