114. நூ: வேற்றுமை உருபுகள் ஆறின் பொருளுறக்
       கூட்டிடும் சொற்கூடுதல் வேற்றுமைத் தொகை.

    பொ: உருபுடை வேற்றுமையாகிய இரண்டு முதல் ஏழு முடிய உள்ள
ஆறு வேற்றுமைகளின் பொருள் பொருந்தி நிற்கக்கூடிய சொற்கள்
சேர்ந்தொன்றாய்த் தோன்றுவது வேற்றுமைத் தொகை.

    சா: மரம் வெட்டினான்; தலை வணங்கினான்;
வள்ளிகணவன்; என்தூவல்; குன்றக்கோயில்.

    விரி: கூட்டிடும் சொல்லாவது;-

    மூன்றனில் ஓடு உருபுஉடன் நிகழ்ச்சிப் பொருள் தோன்றச் சொற்கள்
வாராமையும் ‘கந்தன் வணங்கினான்’ என்னும் முதல் வேற்றுமையில் ஐ
உருபு இரண்டன் வேற்றுமை எனில் பொருளுணர்ச்சிப் பிறழ்வால்
பொருந்தாமையும் போல்வன.

115. நூ: வேற்றுமைத் தொகையின் பொருள் விரிக்குங்கால்
       சிலஉருபெ டு பெயரெச்சம் வேண்டும், அஃ(து)
       உருபும் பயனும் உடன்தொக்கத் தொகை.

    பொ: வேற்றுமைப் பொருளை விரித்துக் காணும் போதில் சில உருபு
பின்னுள்ள பெயரோடு பொருந்தாமையின் பெயரெச்சவினையிட்டு விரித்தல்
வேண்டுவதாம்.  அஃது உருபும் பயனும் உடன் தொக்கத்தொகையாம்.
(உருபுதான் தொக்கவிடத்துடனே தொக்கும் விரியுமிடத்தொக்கவிரி சொல்லும்
உள-என்னும் நேமிநாதம்).

    பெயரெச்சம் என்றதனான் இரு பெயர் ஒன்றிய வேற்றுமைத்
தொகையினே உருபும் பயனும் உடன் தொகும் என்பதறிக.  இதனால்
இயல்பாகவே இருபெயரொடு இயங்கும் ஆறாம் வேற்றுமைத் தொகை
அவ்வாறாகாது என்றும் உணர்க.

116. நூ: உம்மைச் சொல்லடுக் குறலும் மைத்தொகை.

    பொ: சொற்கள் அடுக்கிவர ‘உம்’ என்னும் இடைச்சொல் இயைக்கும்
நிலையடைதல் உம்மைத் தொகையாம்.

    சா: இயல் இசை நாடகம் கொண்டது தமிழ்

    இராப்பகல் அமைவது நாள்.