ஏனை   வேற்றுமைப்  பொருட்  புணர்ச்சியது   பொது  முடிபினைத்தான்
நீக்கி   வேறு   முடிபிற்றாய்   நின்று   ஒலிக்கும்,   ஐகார  வேற்றுமைத்
திரிபென  மொழிப  -  இரண்டாம்  வேற்றுமையது  வேறுபட்ட புணர்ச்சி
என்று கூறுவர் ஆசிரியர் என்றவாறு.
 

மெய்பெற  என்றதனானே   சாரியையுள்வழித்   தன்னுருபு  நிலையாது
செய்யுட்கண் வருவனவும் பிறவற்றின்கண் உறழ்ந்து  முடிவனவுங்  கொள்க.
'மறங்கடிந்த வருங்கற்பின்' எனவும் 'சிலசொல்லிற் பலகூந்தல்' (புறம் - 166)
எனவும்   'ஆயிரு   திணையி   னிசைக்குமன்'    எனவும்   பிறாண்டும்
பெரும்பான்மையும்     வருமென்று       கொள்க.   ¹மைகொணர்ந்தான்
மைக்கொணர்ந்தான் வில்கோள் விற்கோள்  என  வரும்.  இனி  இவ்வாறு
திரியாது அகத்தோத்திற் கூறிய பொதுமுடிபே தமக்கு முடிபாக வருவனவுங்
கொள்க.     அவை       கடுக்குறைத்தான்      செப்புக்கொணர்ந்தான்
என்றாற்போல்வன. 'தம்மினாகிய  தொழிற்சொன்  முன்வரின்'  (எழு - 156)
என்ற   அதிகாரத்தான்   வினைவந்துழியே   இங்ஙனம்  பெரும்பான்மை
திரிவதென்று உணர்க. இனித் தன்னின முடித்தலென்பதனான் ஏழாவதற்கும்
வினையோடு  முடிவுழித்  திரிதல்  கொள்க.   அது  'வரைபாழ்  வருடை'
'புலம்புக் கனனே புல்லணற் காளை' (புறம் - 258) என்றாற்போல வரும்.
 

158.

இஃது  இகர  ஈற்றுப்பெயர்க்கும்  ஐகார  ஈற்றுப்பெயர்க்கும்  அல்வழி
முடிபு கூறுகின்றது.
 

இதன் பொருள்: வேற்றுமை யல்வழி - வேற்றுமை யல்லா இடத்து, இ
ஐ  என்னும்  ஈற்றுப்பெயர்க்கிளவி  மூவகை  நிலைய - இ   ஐ  என்னும்
ஈற்றையுடைய   பெயர்ச்சொற்கள்   மூவகையாகிய  முடிபுநிலையையுடைய,
அவை தாம் - அம்

1. உறழ்ந்து முடிந்தது.