உதாரணம் :  உருமினை  உருமினொடு, திருமினை திருமினொடு என
வொட்டுக.
 

187.

இது   மகர  ஈற்றுள்   ஒன்றற்கு  எய்தியது  விலக்கிப்   பிறிது  விதி
வகுக்கின்றது.
 

இதன் பொருள் :நும்மென்  இறுதி  இயற்கையாகும் -  நும்மென்னும்
மகர  ஈறு  மேற்கூறிய  அத்தும்  இன்னும்  பெறாது  இயல்பாக  முடியும்
என்றவாறு.
 

உதாரணம் : நும்மை,  நும்மொடு,  நுமக்கு, நும்மின்,  நுமது, நுங்கண்
என வரும்.
 

நுமக்கு  நுமது என்பனவற்றிற்கு 'ஆற னுருபினு நான்கனுருபினும்' (எழு
- 161)  'நும்மெனிறுதியு  மந்நிலை'  (எழு - 162)  'வல்லெழுத்து  முதலிய'
(எழு  - 114) 'ஆற னுருபி னகரக் கிளவி' (எழு - 115) என்பன கொணர்ந்து
முடிக்க.
 

நுங்கணென்பதற்கு    ¹மேலைச்சூத்திரத்து     'மெய்'    என்றதனான்
மகரவொற்றுக்கெடுத்து 'வல்லெழுத்து முதலிய' என்பதனான் மெல்லொற்றுக்
கொடுக்க. இயற்கையென்றார் சாரியை பெறாமை கருதி.
 

188.

இது  மகர  ஈற்றில்  முற்கூறிய  முடிபு   ஒவ்வா  தனவற்றிற்கு  முடிபு
கூறுகின்றது.
 

இதன் பொருள் : தாம்  நாம்  என்னும்  மகர   இறுதியும்  யாமென்
இறுதியும் அதனோரன்ன  -  தாம்   நாமென்று  கூறப்படும்  மகர  ஈறும்
யாமென்னும் மகர  ஈறும்  நும்மென்னும் மகர ஈறுபோல அத்தும் இன்னும்
பெறாது முடிதலையுடைய,

1. மேலைச் சூத்திரமென்றது வருஞ் சூத்திரத்தை.