இனி அவற்றுக்குச் செய்யுள் வருமாறு :
|
| '(4) போது சாந்தம் பொற்ப வேந்தி
ஆதி நாதற் சேர்வோர்
சோதி வானந் துன்னு வாரே.'
|
இது (5) நேரசை நான்கும் வந்த செய்யுள்.
|
| | '(6) 1அணிநிழ லசோகமர்ந் தருணெறி நடாத்திய
2மணிதிக ழவிரொளி வரதனைப்
பணிபவர் பவநனி பரிசறுப் பவரே.'
|
இது (7) நிரையசை நான்கும் வந்த செய்யுள்.
|
| 'குறிலே நெடிலே குறிலிணை குறினெடில்
ஒற்றொடு வருதலொடு மெய்ப்பட நாடி
நேரு நிரையு 3மென்றிசிற் பெயரே'
|
என்றார் தொல்காப்பியனார் (பொருள். சூ. 315.)
|
| |
'(8) கோழி வேந்த னேரசை நிரையசை
யாழ்புனல் 4வாழ்க்கை வெறிசுறா நிறங்குரால்'
|
என்று உதாரணம் எடுத்தோதினாரும் உளரெனக் கொள்க.
|
'குறிலே நெடிலே' என்னும் இக்காரிகை தன்னையே இலக் கியமாக அலகிடினும்
இழுக்காதெனக் கொள்க.
|
| (5) |
|
(4) போது - மலர், சாந்தம் - சந்தனம். பொற்ப - பொலிவுபெற, ஆதிநாதன் -
முதல் தீர்த்தங்கரர்.
(5) நேரசை நான்காவன: குறிலும் நெடிலும் தனித்து வருவன இரண்டு, ஒற்றொடு
வருவன இரண்டு.
(6) வரதன் - அருகபரன், பவம் - பிறப்பு, பரிசு அறுந்தல் - பெருமையை
அழித்தல், பணிபவர் பிறப்பின் பெருமையை அழிப்பவர்.
(7) நிரையசை நான்காவன : குறிலிணையும் குறினெடிலும் தனித்து வருவன
இரண்டு, ஒற்றொடு வருவன இரண்டு.
(8) ஆ, ழி, வெள், வேல் - வெறி, சுறா, நிறம், விளாம் என்று இவ்வாசிரியர்
காட்டியவாறு கோழி வேந்தன்....குரால் என்று பிறசொற்களை உதாரணம் காட்டினாரும்
உளர் என்பதற்கு. இது மேற்கோள். கோ - ழி : வேந் - தன் - இந்நான்கும் நேரசை.
வெறி சுறா; நிறம் - குரால் - இந்நான்கும் நிரையசை.
|
|
(பி - ம்.) 1. அணிகிளரசோ. 2. மணி நிழ லவி. 3. மென்றிசி னோரே. 4. வேட்கை.
|