என வரும்.

     [உபமானம் உபமேயம் உவமைஉருபு பொதுத்தன்மை என்ற நான்கனுள்
 இறுதிக்கண் உள்ள இரண்டனுள் ஒன்றோ இரண்டுமோ மறைய வருவது தொகை
 உவமை. தாமைரமுகம், முத்த நகை, வேய்த்தோள் இவற்றை உடைய நங்கையீர் ! நும்
 குழலின்நறுமணமாகிய பாரம் தாங்காமல் தென்றல் விரைய உலாவுதல் இயலாது
 நொந்ததோ - என்று பாங்கிமதி உடம்பாட்டில் இருவரும் உள்வழித் தலைவன்
 வினவிய இப்பாடலில்,

  உபமானம்       உபமேயம்       உவமைஉருபு       பொதுத்தன்மை
  தாமரை          முகம்           போல்                -
  தரளம்           முறுவல்         போல்                -
  வேய்            தோள்          புரை                 -

 எனப் பொதுத்தன்மை மறைந்திருப்பது காண்க.

     உவமஉருபு தொகுதலையும் சொல்லிலக்கணம் நோக்கித் தொகைஉவமை என்றே
 மாறனலங்காரம் குறிப்பிடும்.