[ஒரு பொருளிடத்து இல்லாத தன்மையை அதற்கு உள்ளது போல அமைத்து
 உவமை செய்வது கூடா உவமையாகும். "பைந்தொடியீர்! நும் சொற்கள் குளிர்ந்த
 சந்தனத்தில் செந்தழலும், குளிர்ந்த அமிர்தமயமான சந்திரனில் வெவ்விய விடமும
 தோன்றியமை போன்றுள்ளன. நும் கமலமுகம் கண்டு ஆசையால் தாழ்பவர் உயிருக்கு
 இவையோ அரண் செய்யும்?" - என்று பாங்கிமதி உடன்பாட்டில் தலைவன் கூறியதாக
 அமைந்த இப்பாடலில், சொற்களுக்குச் சந்தனத்தில் செந்தழலையும், சந்திரனில்
 வெவ்விடத்தையும் அமைத்து உவமையாகக் கொள்வதன்கண், கூடாததனைக்
 கூடுவதாக்கி உவமை செய்த பெற்றி காண்க.