நீர் போன்ற இனிய சாயலை உடைய கடம்பைநகர் மன்னனாகிய மாறனுடைய
 கைகளைப் போலக் கொடை பொழியும் கார்மேகம், அவன் கைகள் தானம்
 வழங்குதலால் உள்ளே நீர் புலராது இருக்கும் தன்மைபெற்றுக் கொடுத்தலால்
 எப்பொழுதும் மேலாகவே இருந்து இயற்கை வனப்பால் சிவந்து காணப்படுவது போல,
 உள்ளே நீரை உடைத்தாய் வானவெளியில் சென்று கருமை நிறத்தோடு
 காணப்படுகிறது - என இப்பாடலில், சிலேடைப் பொருளால் மாறன் கரத்திற்குக்
 கார்மேகம் ஒப்புமை யாகக் கற்பனை செய்யப்பட்டிருத்தல் காண்க. உணர்ச்சியற்ற
 மேகத்திற்கு உண்ணீர்மை தாங்குதல், உயர்ந்த நெறி ஒழுகுதல், வெண்ணீர்மை இன்றி
 விளங்குதல் என்பன தற்குறிப்பேற்றத்தால் கொள்ளப்பட்டவை.

     இது நோக்குவமை எனவும் பெயர்பெறும்.