என வரும்.

     [முதலில் உருவகம் செய்யப்பட்ட ஒன்றனையே மீண்டும் பிறிது ஒருதிறம் கருதி
 உவமை செய்தல் உவமை உருவகமாம். அறிவு தளர்ந்த என்னுடைய ஆற்றல் அழியக்
 களிப்போடு கூடிய காதலால் சிறக்கத் தோன்றும் இப்பெண்ணின் முகமாகிய சந்திரன்
 தன் இயற்கைப்பெற்றி சற்றுத் திரிந்து, மது உண்ட களிப்பினால் செம்மை
 மிக்கிருத்தலின் உதய சந்திரனை ஒத்திருக்கிறது - என்று தலைவன் தலைவி
 வனப்பைப் புகழும இப்பாடலில், வதனமதியம் என்று முதலில் உருவகம்
 செய்யப்பட்டதனையே மீட்டும் உதய மதியத்தை ஒக்கும் என்று உவமையணிபடச்
 செய்தவாறு.