[பாவாய்! உன் கரு நெடுங்கண்கள் சாணை பிடிக்காமலேயே கூர்மையைப்
 பெற்றுள்ளன. பிறர் தேடிப் படைக்காமலேயே உனக்குத் தனங்கள் அமைந்துள்ளன.
 உன் புருவங்கள் பிறர் இரு தலைப்புக்களையும் பற்றி வளைக்காமலேயே இயல்பாக
 வளைந்துள்ளன. சாதிலிங்கக் குழம்பு தேய்க்கப்படாமலேயே உன் அடிகள் இயல்பாகச்
 சிவந்துள்ளன - என்ற இப்பாடலில்,

     சாணை பிடித்துக் கூர்மை செய்வதும், தேடித் தனம் படைப்பதும், இரு தலையும்
 பிடித்து வளைப்பதும், சாதிலிங்கம் பூசிச் சிவக்கச் செய்வதும் ஆகிய காரணங்கள்
 இன்றி இயல்பாகவே காரியங்கள் நிகழ்ந்துள்ளமை இயற்கையின் கூறுபாடு என்பது
 குறிப்பால் பெறப்பட்டவைத்தவாறு காண்க.]