என வரும்.

     [கார்காலம் வந்த அளவில், ஆண்மைக்குரிய தகைமையினால் தம்மைப்
 பிரிந்து பொருள் தேடச் சென்ற தம் தலைவர் தம்மை மீண்டும் வந்து அடைதல்
 வேண்டும் என்ற பெருவிருப்பினால் பிரிந்து போய்க்கொண்டிருந்த உயிரை
 உடலைவிட்டு நீங்காமல் பாதுகாத்திருந்த தலைவியருடைய கண்கள், பலவகை
 வடிவங் கொண்டு கறுத்து வானம் எங்கும் பரந்து நீண்ட மேகங்களோடு
 நீரைச் சொரிந்தன - என்ற இப்பாடலில்,

     கண் முகிலுடனே "நீர் பொழிந்த" என இருபொருள்கள் ஒரே வினையை
  முடிக்குஞ் சொல்லாகக் கொண்டமை காண்.]