பொருகாலு மூடிப் புடைபெயருங் காலும்
இருகாலு மொக்கு மிவர்க்கு. (தண்டி-மேற்)

அவலம்:

கழல்சேர்ந்த கால்விடலை காதலிமெய் தீண்டும்
அழல்சேர்ந்து தன்னெஞ் சயர்ந்தான்-குழல்சேர்ந்த
தாமந் தரியா தசையுந் தளிர்மேனி
ஈமந் தரிக்குமோ வென்று. (தண்டி-மேற்)

உருத்திரம்:

கைபிசையா வாய்மடியாக் கண்சிவவா வெய்துயிரா
மெய்குலையா வேரா வெகுண்டெழுந்தான்-வெய்யபோர்த்
தார்வேய்ந்த தோளான் மகளைத் தருகென்று
போர்வேந்தன் றூதிசைத்த போது. (தண்டி-மேற்)

நகை:

நாண்போலுந் தன்மனைக்குத் தான்சேற லிந்நின்ற
பாண்போலும் வெவ்வழலிற் பாய்வதூஉங்-காண்டோழி
கைத்தலங்கண் ணாக்களவு காண்பா னொருவன்
பொய்த்தலைமுன் னீட்டியற்றும் போந்து. (தண்டி-மேற்)

தன்மேம்பாட்டுரையணி

1243. தன்னைப் புகழ்வது தன்மேம் பாட்டுரை.

என்பது, தன்னைத்தானே புகழ்வது தன்மேம்பாட்டுரையணி.

(வ-று.)

எஞ்சினா ரில்லை யெனக்கெதிரா வின்னுயிர்கொண்
டஞ்சினா ரஞ்சாது போயகல்க-வெஞ்சமத்துப்
பேரா தவராகத் தன்றிப் பிறர்முதுகிற்
சாராவென் கையிற் சரம். (தண்டி-மேற்) (90)

பரியாயவணி

1244. தான்கரு தியபொரு டனைக்கூ றாதப்
      பொருள்புலப் படப்பிறி தொன்றனைப் புகல்வது
      பரியாய மெனப்பெயர் பகரப் படுமே.

என்பது, தானெண்ணிய பொருளைச் சொல்லாமல் அப்பொருள் தோன்ற வேறொரு
பொருளைக் கூறல் பரியாயவணி.