| தண்ணென்ற சோலைகள் மிக்க பாண்டி நாட்டுக் குலசேகரன் இயற்றிய மதுராம்பிகைமாலை போன்ற பாக்கள் மதுரகவியாகும் என்றவாறு. |
| “சொல்லும் பொருளும் சுவைபட நிறீஇச் செல்வுழி தொடையும் விகற்பமும் செறீஇ உள்ளத்து உள்ளே கொள்ளும் அமுதுஎனத் தன்மை உவமை பின்வரு பெற்றியின் உருவகம் முதல் உற்று ஓசை பொலியப் பாடுதல் மதுர கவியெனப் படுமே”1 என இதன் விளக்கம் கூறப்படுகிறது. |
| குலசேகரனால் இயற்றப்பெற்ற மாலை மதுராபுரி மாலை, மதுராம்பிகை மாலை என்று வழங்கப்படுகிறது. இது போல்வன நிதானமாகச் சிந்தித்துச் செய்யப்படும் இலக்கிய எழில் நிறைந்த சிற்றிலக்கியங்கள் ஆதலின் இனிமை நோக்கி மதுரகவி எனப்பட்டன. (507) |
| 109. | கொங்குவாழ் மன்னன் கொடுத்த கொடுவாள் | | | அருணையூர்ப் புரவலன் அரண்மனை சேரத் | | | திகழ்ந்தநூல் ஆதிய சித்திர கவியே. |
|
| வக்கபாகை ஆட்கொண்டானால் வில்லிபுத்தூராருக்குக் கொடுக்கப்பட்ட குறுவாள், திருவண்ணாமலை மன்னனாகிய பிரபுடதேவராயனின் அரண்மனையிற் சென்றடையும்படி பாடப்பட்ட அருணகிரிநாதரின் “கந்தரந்தாதி” போன்றவை சித்திர கவிகளாகும் என்றவாறு. |
| வில்லிபுத்தூராழ்வார் தம்மிடம் வாதுபுரிந்து வண்ணத்தில் தோற்ற புலவர்களின் செவிகளை அரிந்து விடுவாராம். இதற்காகவே அவர் ஆட்கொண்டானிடமிருந்து ஒரு வாளை வாங்கி வைத்திருந்தாராம். (புலவர் புராணம் - வில்லிபுத்தூரார் சருக்கம் 22) இவருக்கும் அருணகிரிநாதருக்கும் அருணையில் வாதப்போர் மூண்டது. அருணகிரிநாதரின் கந்தர் அந்தாதி என்ற யமக அந்தாதியில் தகர ஒருவருக்கப்பாவாக அமைந்த ஒரு பாடலுக்கு வில்லியால் உரை கூற இயலவில்லை. அவர் |
|