| தான: ஒரு நெடில் ஒரு குறில் இணைந்து வருதல், (காது) |
| முற்கூறியவற்றோடு மெல்லின அல்லது இடையினமெய் ஒன்று சேர்ந்து வருதல், (சூதர், பாதம்) |
| ஒரு நெடில், ஓர் இடையொற்று, ஒரு குறில் சேர்ந்து வருதல், (கேள்வி) |
| முற்கூறியவற்றோடு மெல்லின அல்லது இடையின ஒற்று ஒன்று அடுத்து வருதல், (சார்கண், கூர்முள்) |
| ஒரு நெடில், மெல்லோற்று ஒன்று மெல்லின அல்லது இடையினக் குறில் ஒன்று வருதல், (மான்மி, தேன்வி) |
| முன்கூறியதோடு ஈற்றில் ஒரு மெல்லின ஒற்றோ அல்லது இடையின ஒற்றோ சேர்ந்து வருதல், (மாண்மன், கூன்வில்) |
| தன்ன: ஒரு குறில், ஒரு மெல்லின மெய், மெல்லின அல்லது இடையின உயிர்மெய்க்குறில் ஒன்று சேர்ந்தது. (கண்ணி, மென்வி) |
| முற்கூறியதோடு ஈற்றில் மெல்லினம் அல்லது இடையின ஒற்று ஒன்று சேர்ந்து வருதல், (அண்ணன், பொன்வில்) |
| தய்ய: ஒரு குறில், இடையின ஒற்று, இடையின அல்லது வல்லினக் குறில் ஒன்று வருதல், (வள்ளி, செய்தி) |
| முற்கூறியதோடு இடையின அல்லது மெல்லின மெய்களில் ஒன்று சேர்ந்து வருதல், (வள்ளல், நெய்தல்) |
| இந்த எட்டு அலகுகளையும் நினைவிற் கொண்டு அடுத்த நூற்பாவைப் பார்க்க வேண்டும் (487) |
| 59. | வல்லினம் பற்றித் தத்தவும், முன்பின் | | | நீடலும் பிறக்கும்; மெல்லினம் புணர்ந்து | | | தந்தவும்., நீட்சியும். தன்னவும் பயக்கும்; | | | இடையினம் தய்ய இயங்கச் செய்யும்; | | | தனவும் பெருக்கமும் பொதுப்பட வருமே. |
|
| வல்வொற்று மற்றும் வல்லின உயிர்மெய்யின் கூட்டினால் தத்தச் சந்தமும், அதன் முன் நீடல் ஆனாத்தச் சந்தமும் |