| 475 | வண்டுபடப் பழுநிய தேனார் தோற்றத்துப்
பூவும் புகையுஞ் சாவகர் பழிச்சச்
சென்ற காலமும் வரூஉ மமயமு
மின்றிவட் டோன்றிய வொழுக்கமொடு நன் குணர்ந்து
வானமு நிலனுந் தாமுழு துணருஞ் | | 480 | சான்ற கொள்கைச் சாயா யாக்கை
யான்றடங் கறிஞர் செறிந்தனர் நோன்மார்
கல்பொளிந் தன்ன விட்டுவாய்க் கரண்டைப்
பல்புரிச் சிமிலி நாற்றி நல்குவரக்
கயங்கண் டன்ன வயங்குடை நகரத்துச் | | 485 | செம்பியன் றன்ன செஞ்சுவர் புனைந்து
நோக்குவிசை தவிர்ப்ப மேக்குயர்ந் தோங்கி
யிறும்பூது சான்ற நறும்பூஞ் சேக்கையுங்
குன்றுபல குழீஇப் பொலிவான தோன்ற
வச்சமு மவலமு மார்வமு நீக்கிச் | | 490 | செற்றமு முவகையுஞ் செய்யாது காத்து
ஞெமன்கோ லன்ன செம்மைத் தாகிச் |
481. (பி-ம்.) ‘செறிநர் நோன்மார்' 477-81. முக்காலமுமறியும் அறிஞர் : "புகழ்நுவல முக்காலமு, நிகழ்பறிபவன்", "இம்மூ வுலகி னிருள்கடியு மாய்கதிர்போ, லம்மூன்று முற்ற வறிதலால்" (பு. வெ. 167, அறிவன் வாகை) 482-3. கரண்டை, சிமிலி : "சிமிலிக் கரண்டையன்" (மணி. 3:86) 484. "நிழற்கயத் தன்ன நீணகர் வரைப்பின்" (அகநா. 105:7) ; "பனிக்கயத் தன்ன நீணகர்" (புறநா. 378:7) 485. "செம்பியன் றன்ன செய்வுறு நெடுஞ்சுவர்" (நெடுநல். 112) ; “செம்புறழ் புரிசை" (அகநா. 375:13) ; "செம்புறழ் புரிசை", "செம்புபுனைந் தியற்றிய சேணெடும் புரிசை" (புறநா. 37:11, 201:9) ; "செம்பைச் சேரிஞ்சி", "செம்படுத்த செழும்புரிசை", "செம்புகொப் புளித்த மூன்று மதில்"; (தே.) "செம்புகொண்டன்ன விஞ்சித் திருநகர்" (சீவக. 439) ; "செம்பிட்டுச் செய்த விஞ்சி" (கம்பகும்ப. 159) 488. மதுரைக். 474 491. "சமன்செய்து சீர்தூக்குங் கோல்போ லமைந்தொருபாற், கோடாமை சான்றோர்க் கணி" (குறள், 118)
|