சில சொற்றொடர்கள் இவருடைய செய்யுட்களில் இரண்டிடங்களில் வந்திருத்தலைக் காணலாம்; "அரக்கிதழ்க் குவளையொடு நீல நீடி, முரட்பூமலிந்த முதுநீர்ப் பொய்கை" (பெரும்பாண், 293-4) என்பதும், "முருகமர்பூ முரண்கிடக்கை, வரியணி சுடர் வான்பொய்கை"(பட்டினப். 37-8) என்ற பகுதிகளும் ஒரு சாரொத்திருத்தலையும், "கொடிவரிக்குருளை"(பெரும்பாண். 449, பட்டினப். 221), "பகல்விளையாடிப், பெறற்கருந்தொல்சீர்த் துறக்க மேய்க்கும், பொய்யா மரபிற் பூமலி பெருந்துறை" (பெரும்பாண்.387-9. பட்டினப். 103-5) என்ற பகுதிகள் இரண்டிடங்களிற் சிறிதும் வேற்றுமையின்றி வந்துள்ளமையையும் காண்க.

4. கபிலர்: இவர் குறிஞ்சிப்பாட்டை இயற்றிய ஆசிரியர். இவர் பிறந்த ஊர் பாண்டி நாட்டிலுள்ள திருவாதவூர்; இது திருவாலவாயுடையார் திருவிளையாடற் புராணத்திலுள்ள, "நீதிமா மதூக நீழனெட்டிலை யிருப்பை யென்றோர், காதல்கூர் பனுவல் பாடுங் கபிலனார் பிறந்த மூதூர், சோதிசேர் வகுள நீழற் சிலம்பொலி துலங்கக் காட்டும், வேதநா யகனார் வாழும் வியன்றிரு வாத வூரால்"(27:3) என்னும் திருவிருத்தத்தால்வெளியாகின்றது.

இவர் அந்தண வருணத்தவர்; "யானே, பரிசிலன் மன்னு மந்தணன்". "யானே தந்தை தோழ னிவரென் மகளிர், அந்தணன் புலவன் கொண்டுவந் தனனே" (புறநா. 200-201) என இவர் தம்மைக் கூறிக்கொள்வதனாலும், " புலனழுக் கற்ற வந்தணாளன்" (புறநா.126)என மாறோகத்து நப்பசலையார் இவரைப் பாராட்டிக் கூறுவதாலும் இதனை அறியலாம்.

இவர், வேள்பாரியினுடைய உயிர்நண்பரும் அவனுடைய அவைக்களத்துப் புலவருமாக இருந்து அவனை மகிழ்வித்து வந்தார்; இடையிடையே முள்ளூருக்குரியவனும் வள்ளலுமாகிய மலையமான் திருமுடிக்