பத்துப்பாட்டின் உரையாசிரியராகிய ஆசிரியர் நச்சினார்க்கினியர், பாண்டிவள நாட்டுள்ள மதுராபுரியிற் பிராமணவருணத்திற் பாரத்து வாசகோத்திரத்திற் பிறந்தவர். தமிழ்மொழியிலுள்ள பலவகையான நூல்களிலெல்லாம் மிக்கபயிற்சியுள்ளவர்; சைவசமயத்தினர்; இவர் இன்னராதல், உரைச்சிறப்புப் பாயிர அகவலின் 47-ஆம் அடிமுதலியவற்றால் விளங்கும். சிவதலங்களுட் சிறந்தசிதம்பரத்தினது திருநாமங்களாகிய `திருசிற்றம்பலம்', `பெரும்பற்றப்புலியூர்' என்பவற்றை முறையே ஆறெழுத்தொருமொழிக்கும் ஏழெழுத் தொருமொழிக்கும் உதாரணமாக, "ஓரெழுத்தொருமொழி" (தொல். மொழிமரபு. சூ. 12) என்னுஞ் சூத்திரத்து விசேட வுரையிற்காட்டியிருத்தலாலும், சைவ சமயத்துச்சிறந்த நூல்களாகியதிருவாசகம் திருச்சிற்றம்பலக்கோவையார் திருவுலாப்புறம்முதலியவற்றினின்றும் தமது உரைகளிற் பலவிடங்களில் இலக்கியவிலக்கணப் பொருள்களுக்கும் தத்துவப்பொருளுக்கும் மேற்கோள்கள் எடுத்துக்காட்டி யிருத்தலாலும், அங்ஙனம் மேற்கோள் கொண்ட சிலஇடங்களில் எழுதியுள்ள விசேட வுரைகளாலும், சீவக சிந்தாமணி 362, 1141-ஆம்செய்யுட்களுக்கு எழுதிய விசேடவுரையாலும் திருமுருகாற்றுப் படையுரையிற் காட்டிய சிலநயங்களாலும், மற்றுஞ் சிலவற்றாலும் இவர் சைவசமயியாதல் வெளியாகும். இவருடையபெயர், சிவபெருமானுடைய திருநாமமாகவே எண்ணப்படுகின்றது: