கபிலர். (பி-ம்.) 1. ‘றிரையது’; 2. ‘மயக்கிய’; 3. ‘கழித்துழவும்’, ‘பானாணீத்தோர்’;4. ‘பெயருமென்ப’; 5. ‘மன்ன’; 8. ‘கற்பாலோரே’.
(ப-ரை.) தோழி -, பெரு கடல் கரையது - பெரிய கடற்கரையின்கண் உள்ளதாகிய, சிறு வெள் காக்கை - சிறிய வெண்மையை உடைய காக்கை, களிறு செவி அன்ன - களிற்றினது காதைப் போன்ற, பசு அடை மயக்கி - பசிய இலையைக் கலக்கி, பனி கழி - குளிர்ச்சியை உடைய கழி நீரை, துழவும் - இரையின் பொருட்டுத் துழாவுகின்ற, பால் நாள் - பாதி இரவில், தனித்து ஓர் தேர் வந்து பெயர்ந்ததுஎன்ப - தனியாக ஒருதேர் இங்கே வந்து மீண்டு சென்றதென்று அயலார் கூறுவர்; அதற்கொண்டு - அது தொடங்கி, அன்னை - தாய், அலைக்கும் - என்னைத் துன்புறுத்துகின்றாள்; பின்னு விடு கதுப்பின்- பின்னல் நாலவிடப்பட்ட கூந்தலை உடைய, மின் இழை மகளிர் - மின்னுகின்ற ஆபரணத்தை அணிந்த மகளிருள், இளையரும் மடவரும் - இளமை உடையோரும்; மடப்ப முடையோருமாகிய, பிறரும்-, உளர் -இருக்கின்றனர், அவர், அலையா தாயரொடு - தம்மை வருத்துதல் இல்லாத தாய்மாரோடு, நல்பாலோர் - நல் வினையுடையர்.
(முடிபு) தேர் வந்து பெயர்ந்ததென்ப; அன்னை அலைக்கும்; மகளிர் இளையரும் மடவரும் பிறரும் உளர்; அவர் நற்பாலோர்.
(கருத்து) இப்பொழுது காப்பு மிக்கதாதலின், தலைவன் என்னை வரைந்து கொள்வதே நலம்.
(வி-ரை.) சிறு வெண்மை என்றது கழுத்தில் உள்ள நிறத்தை. பாசடை - நெய்தலின் இலை முதலியன. அதற்கொண்டு - அது தொடங்கி (குறிஞ்சிப். 237, ந.); அதனைக் காரணமாகக் கொண்டு எனலுமாம்.
ஓரும்: அசை நிலை; இங்ஙனம் வந்த தேர் யாவரதென ஆராய்வாளெனலும் ஒன்று. அலைத்தலாவது புறம்போகல் என்று காத்தல்.
பிறரும் இளையரும் மடவரும் உளரென்றமையின் தலைவி இளையள் என்பதும் மடவள் என்பதும் பெறப்பட்டன; உளரே: ஏகாரம் அசை நிலை. நற்பாலோரே: ஏகாரம் தேற்றம். யான் அந்நற்பால் பெற்றிலேனென்பது எச்சம்.
இதனால் இரவுக் குறியினால் உண்டாகும் அச்சம் உணர்த்தி வரைதலே நலனென்னுங் கருத்து உண்டாகச் செய்தாள். தலைவன் வரைதல் இதன் பயன்.
மேற்கோளாட்சி மு. பிறர் கூற்றால் தமர் தலைவியைக் காத்தற்கண் தலைவி கூறியது ( தொல். களவு. 20, ந)
ஒப்புமைப் பகுதி 1. சிறு வெண் காக்கை: குறுந். 334:1; நற். 31:2, 345:4 மு. ஐங்.161-70:1. (பி-ம்.) பெருங்கடற்றிரையது சிறுவெண் காக்கை: குறுந். 313:1, பி-ம்.
2. பாசடைக்குக் களிற்றுச் செவி: "நெய்தற் பாசடை புரையுமஞ் செவி", "பிடிச் செவியி னன்ன பாசடை", "களிற்றுச் செவியன்ன பாசடை தயங்க" (நற். 47:3, 230:1, 310:2); "களிற்றுச் செவி யன்ன பாசடை மருங்கின்", "நீர்மிசை நிவந்த நெடுந்தா ளகலிலை ... பெருங் களிற்றுச் செவியி னலைக்கும்" (அகநா. 176:4, 186:4-6.)
1-2. காக்கை பாசடையை மயக்கல்: "பெருங்கடற் கரையது சிறு வெண் காக்கை, இருங்கழி நெய்தல் சிதைக்குந் துறைவன்" (ஐங்.170: 1-2.)
1-3. காக்கை கழியைத் துழவல்: "சேயிறா வெறிந்த சிறு வெண்காக்கை, பாயிரும் பனிக்கழி துழைஇ" (நற். 31:2-3.)
4. அதற் கொண்டு: கலி: 139:7; அகநா. 32:9, 250:9.
5. அன்னை அலைத்தல்: (குறுந். 262:2); "எவ்வாய்ச் சென்றனையவணெனக் கூறி, அன்னை யானாள் கழற", "சிறுகோல் வலந்தன ளன்னை யலைப்ப" (நற். 147:4-5, 149:4); "என், அமர்க்க ணஞ்ஞையை யலைத்த கையே" (அகநா. 145:21-2); "அன்னை, அலையுமலை" (ஐந். எழு. 3); "அன்னையுங் கோல்கொண் டலைக்கும்" (முத்.66.)
3-5. தலைவன் தேர் வந்ததெனக் கேட்டு அன்னை அலைத்தல்: "பொங்குகழி நெய்த லுறைப்ப வித்துறைப், பல்கால் வரூஉந் தேரெனச், செல்லா தீமோ வென்றனள் யாயே" (ஐங். 186:3-5); கைந்நிலை, 24. "கொடிதறி பெண்டிர் சொற்கொண் டன்னை, கடிகொண் டனளே தோழி ... நிலவுமணற் கொட்குமோர் தேருண் டெனவே" (அகநா. 20:12-6.)
6. பின்னுவிடு கதுப்பு: (குறுந். 353:6); "பின்னகம்" (அகநா. 9:22.)
7. இளையர்: குறுந். 258:6, 275:6; தொல். கற்பு. 29.
(246)