ஓரிற் பிச்சையார். (பி-ம்.) 4. ‘அற்சிரை’, ‘தண்ணீர்ச்’; 6. ‘கடைபெயல்’; 7.’வருவரென்றி’.
(ப-ரை.) அறிவ! மின் இடை நடுங்கும் - மின்னைப் போன்ற இடையை உடைய தலைவி நடுங்குதற்குக் காரணமான, கடை பெயல் வாடை - இறுதியில் மழையை உடைய வாடைக்கு உரிய காலம், எ கால் வருவது என்றி - எப்பொழுது வருவது என்பாயோ, அ கால் - அப்போது, எம் காதலர் - எம்முடைய தலைவர், வருவர்---; ஆதலின் சொல்வாயாக; நீ---, ஆசு இல் தெருவில் - குற்றமற்ற தெருவினிடத்தே, நாய் இல் வியன்கடை - நாய் இல்லாத அகன்ற வாயிலில், செ நெல் அமலை - செந்நெற் சோற்று உருண்டையும், வெண்மை வெள் இழுது - மிக வெள்ளிய நெய்யும் ஆகிய, ஓர் இல் பிச்சை - ஒரு வீட்டில் இடும் பிச்சையை, ஆரமாந்தி - பெற்று வயிறு நிரம்ப உண்டு, அற்சிரம் வெய்ய வெப்பம் தண்ணீர் - அற்சிரக் காலத்திற்குரிய விரும்பத் தக்க வெப்பத்தை உடைய நீரை, சேமம் செப்பில் - நீரைச் சேமித்து வைக்கும் செப்பில், பெறீஇயர் - பெறுவாயாக.
(முடிபு) வாடை எக்கால் வருவதென்றி; அக்கால் எம் காதலோர்வருவர். நீ தெருவில் பிச்சையை மாந்தி நீரைப் பெறீஇயர்.
(கருத்து) வாடை வீசும் பருவம் எப்பொழுது வரும்?
(வி-ரை.) அறிவவென்னும் விளி முன்னத்தால் வருவிக்கப்பட்டது.தலைவன் வாடை வீசும் பருவத்தில் வருவதாகக் கூறிச் சென்றான்; அப்பருவம் எப்பொழுது வருமென்று அறியும் பொருட்டுத் தோழி அறிவரை வினாவினாள்.
அறிவர் - துறவு உள்ளமும், முக்காலத்தையும் அறியும் ஆற்றலும் உடைய பெரியோர; இவர்,
| "மறுவில் செய்தி மூவகைக் காலமும் |
| நெறியி னாற்றிய அறிவன்" (தொல். புறத்.20.) |
எனச் சிறப்பிக்கப் பெறுவர். முக்காலமும் உணர்ந்த முனிவர் என்பர் புறப்பொருள் வெண்பாமாலை உரையாசிரியர். இவர் எக்காலத்திலும், கற்பு முதலிய நல்லவற்றைக் கற்பித்தலும் தீயவற்றைக் கடிதலுமாகிய செயல் உடையர் (தொல். கற்பு. 13); தலைவன் தலைவியாகிய இருவரும் இவரது ஏவலைச் செய்துநிற்பர்; அவர்களை இடித்து உரைத்து நல்வழியிலே நிறுத்துதல் இவர் இயல்பு (தொல். கற்பு. 14); இவர் வாயில்களுள் ஒரு வகையினர் (தொல். கற்பு. 52); இவர் கூற்றை யாவரும் கேட்டு அதன் வழி ஒழுகுவர் (தொல். செய்யுள். 197); இவர் துறவு உள்ளத்தினராதலின் துறவியரைப் போலவே பிச்சையூண் பெற்றுண்பரென்பது இச் செய்யுளால் பெறப்படுகின்றது.
வாடை முன்பனிப் பருவத்தும் உளதாதலின் இதில் கூறப்பட்டபருவம் அஃதென்றே கொள்க.
ஆசில் தெருவென்றும், நாயில் வியன்கடை என்றும் சிறப்பித்த மையால் இங்கே கூறியது அந்தணர் தெருவென்று தோற்றுகின்றது;
| "பைஞ்சேறு மெழுகிய படிவ நன்னகர் |
| மனையுறை கோழியொடு ஞமலி துன்னாது |
| வளைவாய்க் கிள்ளை மறைவிளி பயிற்றும் |
| மறைகாப் பாள ருறைபதி" (பெரும்பாண். 298-301.) |
ஆய் இல் கடையென வைத்து, செல்வம் சுருங்குதல் இல்லாதவாயில் என்று பொருளுரைத்தலும் பொருந்தும்; ஆய்தல் - சுருங்குதல் (தொல். உரி. 32.)
செந்நெல் நெல் வகையில் உயர்ந்தது. பல வீடுகளில் சென்று ஐயம் பெற்றுண்ணும் இரவலரது பிச்சை போலாது ஒரு வீட்டில் பெற்றுண்ணும் பிச்சை ஆதலின், ‘ஓரிற் பிச்சை' என்றாள். ஆர - உள்ள நிறைவுண்டாக எனலும் ஒன்று.
அற்சிரம் - முன்பனிக் காலம்; இஃது அச்சிரம் எனவும் வழங்கும். வெப்பத் தண்ணீர் - வெந்நீர்; தண்ணீர் என்பது நீரென்னுந் துணையாய் நின்றது.
அறிவர் பெறும் உணவை ஓரிற் பிச்சை என்று சிறப்பித்தமையால் இச் செய்யுள் இயற்றிய புலவர் ஓரிற் பிச்சையார் என்று பெயர் பெற்றார்.
ஒப்புமைப் பகுதி 1. நாயில் வியன் கடை: "பார்ப்பாரிற் கோழியு நாயும் புகலின்னா" (இன்னா. 3.)
2. அமலை: "அமலைக் கொழுஞ்சோறு" (புறநா. 34;:4); "பெருஞ்சோற் றமலை" (மணி. 17:1.)
1-3. அந்தணர் வீட்டுச் சோறும் நெய்யும்: "முந்துமுக் கனியினானா முதிரையின் முழுத்த நெய்யில், செந்தயிர்க் கண்டங் கண்ட மிடையிடை செறிந்த சோற்றில், தந்தமி லிருந்து தாமும் விருந்தொடுந் தமரினோடும், அந்தண ரமுத வுண்டி யயில்வுறு மமலை யெங்கும்" (கம்ப. நாட்டுப். 19.)
5. பெறீஇயர்: குறுந். 75:4, ஒப்பு.
6. தலைவி வாடைக்கு நடுங்கல்: குறுந். 103:4, ஒப்பு.
(277)