தும்பிசேர் கீரன் (பி-ம். தும்பிசேர்தீரன், தும்பி மோசிகீரன்.) (பி-ம்.) 1. ‘கோண்மீனுணங்கலின்’ 2. ‘கழிகொண்ட’ 4. ‘பரிக்குந்’ 6. ‘புள்ளுமிழ்’ 5-6. ‘போதவிழ்’ ‘பொள்ளிணர்’ 8. ‘தூற்றத்தன்’, ‘தூர்த்தன’.
(ப-ரை.) தோழி, பெரு கடல் - பெரிய கடலினிடத்தே, பரதவர் கொள்மீன் உணங்கல் - பரதவர் கொண்டமீனினது உலர்ந்த வற்றல், அரு கழி கொண்ட - நீந்துதற்குஅரிய கழியினிடத்தே அவர் கைக்கொண்ட, இறவின் வாடலொடு - இறாமீனின் வாடிய வற்றலொடு, நிலவு நிறம்வெள் மணல் புலவ - நிலவினது நிறத்தைக் கொண்டவெள்ளிய மணல் புலால் நாறும்படி, பல உடன் - பலஒருங்கே, எக்கர் தொறும் பரக்கும் துறைவனொடு - மணல்மேடு தோறும் பரவுகின்ற துறையையுடைய தலைவனோடு,ஒரு நாள் நக்கதோர் பழியும் இலம் - ஒரு நாளேனும்மகிழ்ந்து விளையாடிய பழி இல்லேம்; அங்ஙனம் இலமாகவும், போது அவிழ் பொன் இணர் மரீஇய - செவ்விஅரும்பு மலர்ந்த பொன் போன்ற பூங்கொத்துக்கள்பொருந்திய, புள்இமிழ் - வண்டுகள் ஒலிக்கின்ற, பொங்கர்புன்னை அம் சேரி - கிளைகளை யுடைய புன்னைமரங்களையுடைய சேரிகள் உள்ள, இ ஊர் - இவ்வூரார், தன் கொடுமையான் - தம்பாலுள்ள கொடிய தன்மையினால், கொன்அலர் தூற்றும் - வீணே பழிமொழிகளைக் கூறுவர்.
(முடிபு) துறைவனொடு ஒரு நாள் நக்கதோர் பழியுமிலம்; இவ்வூர்அலர் தூற்றும்.
(கருத்து) ஊரினர் கூறும் அலர் பெரிதாயிற்று.
(வி-ரை.) புலவ - புலால் நாற்றம் வீச; இஃது புலாவவெனவும்வரும்; "புலாவ வீர்க்கும் (அகநா. 8:7) ஒரு நாளுமென உம்மையைமாறிக் கூட்டுக; உம் : இழிவு சிறப்பு; ஒரு நாளேனும் நக்கபழியிலமென்றாளேனும் கருதியது சில நாளே மகிழ்ந்தே மென்பது; தன் நெஞ்சத்து நிறைவின்மையின் அது பெற்றும் பெறாததாயிற்று. நக்கது: அவையல் கிளவி. பொன்னிணர் மரீஇய புன்னையெனக் கூட்டுக. புள் - நாரை முதலியனவுமாம், புன்னையஞ்சேரி: அம், சாரியை. ஊர் : ஆகுபெயர். சேரி - தெரு.
வலையர் கொண்டமீனும் இறவும் மணல் முழுவதும் புலவப்பரக்குமென்றது, தலைவன் என்னோடு கொண்ட நட்பு ஊர் முழுதும்அலர் கூறப் பரவியதென்ற குறிப்பினது.
ஒப்புமைப் பகுதி 2. இறவின் வாடல்: "முடிவலை முகந்த முடங்கிறாப்பாவைப், படுபுள் ளோப்பலிற் பகன்மாய்ந் தன்றே", "சூழ்கழி யிறவின்,கணங்கொள் குப்பை யுணங்குதிற னோக்கி" (நற். 49:3-4. 101:2-3.)
கழியில் இறாமீன் உண்மை: "தெண்கழிச் சேயிறாப் படூஉம்"(ஐங். 196:3.)
1-2. மீனையும் இறாவையும் பரதவர் தொகுத்தல்: "இருங்கழிமுகந்த செங்கோ லவ்வலை, முடங்குபுற விறவோ டினமீன் செறிக்கும்"(அகநா. 220:16-7.)
3. மணலுக்கு நிலவு: குறுந். 123:2, ஒப்பு.
4-5. தலைவி தலைவனொடு நகுதல்: குறுந். 169:3, 226:7.
7. புன்னையஞ் சேரி: (குறுந். 351: 6); புன்னையங் கொழு நிழன்முன்னுய்த்துப் பரப்பும், துறைநணி யிருந்த பாக்கமும்" (நற். 101:4-5.)
6-7. புன்னைப் பூங்கொத்துக்குப் பொன்: "பொன்னிணர் நறுமலர்ப்புன்னை", "பொன்னென, நன்மலர் நறுவீ தாஅம், புன்னை நறும்பொழில்" (அகநா. 126:15, 360:17-9.)
7-8. ஊரினரது கொடுமை: குறுந். 24:5-6.
(320)