(பிரிவாற்றாமல் வருந்துகின்றாள் என்று கவலையுற்ற தோழிக்கு,'தலைவன் முன்பு எனக்குச் செய்த தண்ணளியை நினைந்து ஆற்றினேன்'என்பது புலப்படக் கூறியது.) 4. | நோமென் னெஞ்சே நோமென் னெஞ்சே | | இமைதீய்ப் பன்ன கண்ணீர் தாங்கி | | அமைதற் கமைந்தநங் காதலர் | | அமைவில ராகுத னாமென் னெஞ்சே. |
என்பது பிரிவிடை ஆற்றாளெனக் கவன்ற தோ.ழிக்குக் கிழத்திஉரைத்தது.
காமஞ்சேர் குளத்தார் (பி-ம். காமஞ்சொகினத்தார்). (பி-ம்) 1. ‘நோமே நெஞ்சே’
(ப-ரை.) என் நெஞ்சு நோம் என் நெஞ்சு நோம்- எனது நெஞ்சம் வருந்தா நிற்கும், எனது நெஞ்சம் வருந்தா நிற்கும்; இமை தீய்ப்பு அன்ன-இமைகளைத் தீயச் செய்யும் கருவியைப் போன்ற வெம்மையைஉடைய, கண்ணீர் தாங்கி-எனது கண்ணீரைத் தாம் துடைத்து, 1. அமைதற்குஅமைந்த நம் காதலர் - அளவளாவுவதற்கு அமைந்த நம் தலைவர், அமைவு இலர் ஆகுதல்- இப்பொழுது மனம் பொருந்தாரய்ப் பிரிந்திருத்தலால், என் நெஞ்சு நோம்- எனது நெஞ்சம் வருந்தா நிற்கும்.
(முடிபு) காதலர் அமைவிலராகுதலால் நெஞ்சு நோவா நிற்கும்.
(கருத்து) தலைவர் இப்பொழுது உடனிராமையால் என் நெஞ்சு வருந்தும்.
(வி-ரை.) நோம்- நோகும். நெஞ்சே:ஏ, அசை நிலை. கண்ணீர் தாங்கி- கண்ணீரைத் தடுத்து;என்றது துடைத்தலை; "அழாஅ லென்றுநம்மழுதகண் டுடைப்பார்’’ (குறுந்.82:2); கண்ணர் தாங்கியவராதலின் மீண்டும்அருள்வார் என்று நினைந்து ஆற்றுவேன் என்பது குறிப்பு. தாங்கி நோமெனஇயைத்துப் பொருள் கொள்ளுதலும் ஒன்று. அமைதற்கு-நாம் ஆற்றியிருத்தற்கெனலுமாம். பிரிவாற்றாமையால் வரும் கண்ணீராதலின் வெம்மையைஉடையதாயிற்று. ஆகுதலால் என் நெஞ்சு நோமென இயைக்க. மூன்றுமுறை அடுக்கியது ஆற்றாமை மிகுதி பற்றி.
(மேற்கோளாட்சி) மு. முனிவுமெய்ந் நிறுத்தலென்னும் மெய்ப்பாட்டிற்குச்செய்யுள்' (தொல். களவு. 20,இளம்.) முனிவுமெய்ந் நிறுத்தல் -கள வொழுக்கத்தான் வந்த துன்பத்தைப் பிறர்க்குப் புலனாகாமைமெய்யின்கண்ணே நிறுத்தல் என்பர் இளம்பூரணர்; பேராசிரியர் வேறு கூறுவர்.
ஒப்புமைப் பகுதி 1. என் நெஞ்சு; குறுந் 11:4, 306:4, நோம் என் நெஞ்சு:(குறுந். 202:1,5); "நொதும லாட்டிக்கு நோமென் னெஞ்சே’’ (நற்.118:11,312:1);"இவட்குமருந் தன்மை நோமென் னெஞ்சே’’ (ஐங். 59:4)
2. பிரிவாற்றாமையால் வரும் கண்ணீர் வெப்பமுடையதாதல்: "நறவின்,சேயித ழனைய வாகிக் குவளை, மாயிதழ் புரையு மலர்கொ ளீரிமை, உள்ளகங் கனல வுள்ளுதொ றுலறிப், பழங்கண் கொண்ட கலிழ்ந்துவீழவிரறல், வெய்ய வுகுதர’’ (அகநா.19:9-14); ‘‘இமை தீர் வெம்பனி’’(பெருங்.1.40:192, குறிப்புரை.)‘‘கண்கள் வெம்பனி யுகுத்தவன்றே’’(சீவக.2508); "கண்ணுகும் வெய்யநீர் வெள்ளத்து’’ (கம்ப.தைலமாட்டு.2.)
3. அமைதற்கமைந்த: "அமைந்தாங் கமைக’’ (குறுந். 175:7);"நம்மறந் தமைகுவ னாயி னாமறந், துள்ளா தமைதலு மமைகுவ மன்னே’ (ஐங்.36:2-3.)
(4) 1. | அமைதற்கு அமைந்த - தெய்வத்தால் நம்
இறைவராதற்குப் பொருந்திய குறள். 1155 பரிமேல். |
|