இது என் பாவைக்கு இனிய நன் பாவை;

இது மன் பிரிந்தோர் உள்ளும் பொழுதே;

இதுவே, மடந்தை! நாம் மேவிய பொழுதே;

இந்திர விழவில் பூவின் அன்ன

இரவினானும் இன் துயில் அறியாது

இருங் கழிச் சேயிறா இனப் புள் ஆரும்

இருஞ் சாய் அன்ன செருந்தியொடு வேழம்

இரு நிலம் குளிர்ப்ப வீசி, அல்கலும்

இலங்கு வளை தெளிர்ப்ப அலவன் ஆட்டி,

இலங்கு வீங்கு எல்வளை! ஆய்நுதல் கவின,

இளம் பிறை அன்ன கோட்ட கேழல்