நின் ஒன்று வினவுவல், பாண! நும் ஊர்த்

நின் நுதல் நாறும் நறுந் தண் புறவில்

நின்னே போலும் மஞ்ஞை ஆல, நின்

நினக்கு யாம் பாணரேம் அல்லேம்; எமக்கு

நினக்கே அன்று அஃது, எமக்குமார் இனிதே

நினைத்தொறும் கலிழும் இடும்பை எய்துக