பைங் காய் நெல்லி பல உடன் மிசைந்து,

செங் கால் மராஅத்த வரி நிழல் இருந்தோர்

யார்கொல், அளியர் தாமே வார் சிறைக்

குறுங் கால் மகன்றில் அன்ன

உடன் புணர் கொள்கைக் காதலோரே?

புள் ஒலிக்கு அமர்த்த கண்ணள், வெள் வேல்

திருந்து கழல் காளையொடு அருஞ் சுரம் கழிவோள்,

எல்லிடை அசைந்த கல்லென் சீறூர்ப்

புனை இழை மகளிர்ப் பயந்த

மனை கெழு பெண்டிர்க்கு நோவுமார் பெரிதே.

புன்கண் யானையொடு புலி வழங்கு அத்தம்

நயந்த காதலன் புணர்ந்து சென்றனளே

நெடுஞ் சுவர் நல் இல் மருண்ட

இடும்பை உறுவி! நின் கடுஞ் சூல் மகளே.

நெருப்பு அவிர் கனலி உருப்புச் சினம் தணியக்

கருங் கால் யாத்து வரி நிழல் இரீஇ,

சிறு வரை இறப்பின், காண்குவை செறிதொடிப்

பொன் ஏர் மேனி மடந்தையொடு

வென் வேல் விடலை முன்னிய சுரனே.

நல்லோர் ஆங்கண் பரந்து கைதொழுது

பல் ஊழ் மறுகி வினவுவோயே!

திண் தோள் வல்வில் காளையொடு

கண்டனெம் மன்ற சுரத்திடை, யாமே.