மை - ஆடு. வெண்ணெல் - ஒருவகை நெல். நனை அமை கள்ளின் தேறல்
- அரும்பினால் அமைத்த கள்ளின் தெளிவு. நீர்ப்படு - மழை நீரில் வருந்திய.
நிலம் தின் சிதார் - மண்ணால் அரிக்கப்பட்ட கந்தை. சிதாருக்குப் பருந்தின்
சிறகு உவமை; புறநா. 150: 1 - 2.

     வீழ, மாந்தி, களைந்த பின்றையென்க.
    
     21. நூலாத நூலா னியன்ற கலிங்கமென ஒற்றுமை நயம்பற்றிச்
செயப்படுபொருள் மேல் நின்றது. (தொல். வினை. 37, ந; இ. வி. 243)
     
     21 - 5. நூலாக்கலிங்கம் - நூற்கப்படாத ‘நூலாலியன்ற ஆடை ;
பட்டாடை. வால் அரைக் கொளீஇ - வெள்ளிய அரையில் உடுத்தி;
வெண்மை: இன்மையைக் குறித்தது. வணர் இருங்கதுப்பின் - வளைந்த
கரிய கூந்தலையுடைய. மகளிரென்றது விறலியரை.
   
    விறலியர் உபகாரிகளால் தரப்பெற்ற இழையை அணிதல்: பொருந.
159-62, குறிப்புரை; மலைபடு. 569 - 70. அமர்பு - மனம் பொருந்தி. மெய்
ஆர்த்த சுற்றம் - உண்மையைத் தம்மிடத்தே கட்டிய மந்திரி முதலிய
சுற்றத்தார். நுகர்தற்கு - கலந்து மகிழ்தற்கு. சுற்றமொடு மகிழ்வென இயைக்க.

    கொளீஇ, அணிய, மகிழ்வு இனிது என்க.
   
    (பி - ம்) 5. சோலைப் பிறமான். 11. இழையவாடு நடை. (2)