யலைத்த திரையால் ஒதுக்கப்பட்ட சங்கு கிடந் தொலிக்க; இலங்கு
நீர் முத்தமொடு வார் துகிர் எடுக்கும் - விளங்குகின்ற கடல்
முத்துடனே நீண்ட பவளக்கொடிகளை அங்கு வாழ்வோர்
எடுத்துக்கொள்ளும்; தண் கடற் படப்பை மென்பா லனவும் -
குளிர்ந்த கடற்பாங்கான நெய்தல் நிலமும் எ - று. ஞாழற் பூக்களை வளையணிந்த மகளிர் விருப்பத்தோடு கொய்
தணிந்து கொள்ப வாதலின், இணர் கொய்யப்பட்டுச் சிதைவுற்றுத்
தோன்றுவது பற்றி, “இணர் ததை ஞாழல்” என்றார். மகளிர் கூடி
விளையாட்டயரும் பெருமையுடைமை தோன்ற, “பெருந்துறை”
யென்றும், அதன் கரைக்கண்ணே ஞாழல் நிற்குமாறு விளங்க, “ஞாழல்
கரைகெழு பெருந்துறை” யென்றும் கூறினார். பெருந்துறையாகிய
பனிக்கழியென இயையும.் நெய்தற்பூ நீலமணி போல்வதாகலின், அது
நிறைந்த பனிக்கழியை “மணிக்கலத் தன்ன நெய்தற் பாசடைப்
பனிக்கழி” யென்றார். பழையவுரைகாரரும், “மணிக்கல மென்றது நீல
மணியாலே செய்த பாத்திர” மென்றும், “மணிக்கலத் தன்ன கழியெனக்
கூட்டி, நெய்தற்பூவின் கருமையானும் அதன் பாசடைக் கருமையானும்
மணிக்கலம் போன்ற கழியென வுரைக்க” வென்றும் கூறுவர். கழியிடத்தே மீன் தேடி யுண்டு பசி தீர்ந்த குருகுகள் பூவுந்
தளிரும் செறிந்து குளிர்ந்த நிழல் பரப்பி நிற்கும் புன்னைக் கிளையில்
தங்கியினிதிருக்கு மென்பார், “பனிக்கழி துழைஇப் புன்னை
வாலிணர்ப் படுசினைக் குருகிறை கொள்ளும்” என்றும், ஏனை மாவும்
மக்களும் இனிது தங்குதற்கும் இஃது இனிய இடமாம் என்பார்,
“அல்குறு கானல்” என்றும் சுட்டினார். இதனாற் பயன், இந்நிலத்து
வாழ்வார் தம் முயற்சி பழுதுறாது வேண்டுவன பெற்று
இனிதிருக்குமாறு தெரிப்பதாவது. கடற் கானற்சோலை, ஓங்கு மணலடை கரைக்கண் உளதென்பது
விளங்க, “கானல் ஓங்கு மணலடை கரை” யெனப்பட்டது. அக்கரை
யிடத்தே தாழ வளர்ந்திருக்கும் அடும்பினை யலைத்துவரும் திரைகள்
கடலகத் திருந்து வளைகளைக் கொணர்ந்தெறிதலின், அவற்றின்
முழக்கமும் கானலிடத்தே யுளதாயிற் றென்பார், “தாழடும்பு மலைந்த
புணரி வளைஞரல” வென்றார். தனது வரவுகண்டு தாழ்ந்த
அடும்பினை மலைந்த திரையாதலின், தன்னகத்தே வாழ்ந்த சங்கு
அலறக் கரையிடத்தே அதனை எறிவதாயிற்றென ஒரு நயந்
தோன்றுமாறு காண்க. “கானலென்றது தன்னிடத்து வந்து
இரைகொள்ளுதற்குக் குருகு தங்கி வாழும் கான” லென்றும், “புணரி
வளை ஞரல வென்றது, கடல் கொண்டுவந்த சங்கு திரையிலே
துவண்ட வருத்தத்தாலே ஈனுகைக்கு மெய் வருந்திக் கதற வென்றவா”
றென்றும் பழையவுரைகாரர் கூறுவர். வளையலறக் கேட்டு
ஓடிப்போந்து அதன் முத்தையெடுப்பவர் அவ் வளையுடனே
யெறியப்படும் பவளத்தையும் எடுத்துக் கொள்வ ரென்பார், “இலங்குநீர்
முத்தமொடு வார்துகி ரெடுக்கும்” என்றார். முத்தெடுக்க வந்தவர்,
அதனோடு பவளமும் எளிதிற் கொள்வரென இதனால் கடல் வளம்
கூறியவாறு. எடுப்பாரது வினை, இடத்தின்மேனின்றது; இனி, |