52-3. இடையறாது ஒழுகும் அருவி அரிய விடரின்கண்ணே பரந்த நின்குன்றம் உடைத்து.

47 - 53. பலவகை நறுநாற்றமுடைமை கூறினவாறு.

54 - 6. இடுசுடர் பரந்த கொடிமின்னுப்போற் கண்ணிற்கு ஒளிர்ந்த திகழாநின்ற அடராலே ஒண்... .........அழகும் நெறிப்பும் இடையிடை பெறச்செய்து யாத்த தொழிலையுடைய.

மின்னுப்போற் கோதையென இயையும்...............

54. ஒளிர்திகழ் : வினைத்தொகையடுக்கு.

56. அக்கோதை கதுப்போடசைய.

57 - 8. மாணிக்கத்தை யொக்கச்சிவந்த.....கள்ளை நுகர்ந்த மகிழ்ச்சி தடுப்பப் பசுமையையுடைய துகிலுடை நெகிழ.

57-63. கள்ளுணர்.........ராக்க நுடங்குவாளாய்த் துடிச்சீரின் கண்ணே முலைக்கண் அணிந்த முத்தாரமசைய ஆடுவாளது அழகு வாடையாலுளரப்பட்டு ஆடையசையவும் அணியசையவும் அசையுங்கொம்பர் உண்டாயின் அதனழகையொக்கும். 59. ஆங்கு : அசை.

64 - 5. சீர்க்கு இசையத் தோளைப் பெயர்ப்பவள் கண் அம்பு புடை பெயர்வன போலும்.

என்று இவ்வாற்றான் மலைச்சிறப்புக் கூறி மேல் வாழ்த்தி முடிக்கின்றார்:-

66. மாற்றாரை அமரின்கட்கொன்ற படையை.