தொடக்கம்
	6 தலைவி கூற்று மரையா மரல் கவர, மாரி வறப்ப வரை ஓங்கு அருஞ் சுரத்து ஆர் இடைச் செல்வோர், சுரை அம்பு, மூழ்கச் சுருங்கி, புரையோர் தம், உள் நீர் வறப்பப் புலர் வாடு நாவிற்கு 5 தண்ணீர் பெறாஅத் தடுமாற்று அருந் துயரம் கண்ணீர் நனைக்கும் கடுமைய, காடு என்றால், என், நீர் அறியாதீர் போல இவை கூறல்? நின் நீர அல்ல, நெடுந் தகாய்! எம்மையும், அன்பு அறச் சூழாதே, ஆற்றிடை நும்மொடு 10 துன்பம் துணையாக நாடின், அது அல்லது இன்பமும் உண்டோ, எமக்கு? தலைவன் செலவுக் குறிப்பு அறிந்து, ‘நீர் செல்லும் கடுஞ் சுரத்துத் துன்பத்திற்குத் துணையாக எம்மையும் உடன்கொண்டு சென்மின்’ எனத் தலைவி கூறியது உரை