(பி - ம்.) 11 ‘யானைக்குக் கந்’

திணை-வஞ்சி; துறை-துணைவஞ்சி.

அவனைக் காவிரிப்பூம்பட்டினத்துக் காரிக்கண்ணனார் பாடியது.

(இ - ள்.) யாதொருகல்வியை மாட்டாராயினும் அதனை வல்லாராயி னும் புகழ்தலைப் பொருந்தியவர்கட்கு மாயோனையொத்த சொல்லுதலமைந்த தலைமையையுடைய புகழ் அமைந்த மாற! நினது ஒரு காரியஞ் சொல்லுதலுடையேன் ; அது யாதெனின், நின்பகைவர் நாட்டைக் கொள்ளுங்காலத்து அவர் நாட்டின்கண் வளைந்த கதிரையுடைய வயலை நின்னுடைய வீரரும் கொள்ளைகொள்க; அகலிய இடத்தையுடைய பெரிய ஊரைத் தீயுஞ் சுடுக; மின்நிமிர்ந்தாற்போன்ற நினது ¹பாடஞ் செய்கின்ற விளங்கிய நெடிய வேல் பகைவரை அழிக்கினும் அழிக்க; யாவதும் காவன்மரத்தை வெட்டுதலைப் பாதுகாப்பாயாக, நின்னுடைய நெடிய நல்ல யானைகட்கு முன்பு நட்டுநிற்கின்ற தறிகள் ஆற்றமாட்டாவாதலான்-எ-று.

²அவை இளமரமாதலால், நின் நெடுநல்யானைக்குத் தறியாதற்குப் பொறையாற்றாவென்று உரைப்பாருமுளர்.

³வல்லவர்க்கும் மாட்டார்க்கும் ஒப்பப்புகழ்ந்து முடியவொண்ணா மையான், மாயோனன்னவென்றார்; அன்றி அவ்விருவர்க்கும் ஒப்ப அருள் பண்ணுதலின், அவ்வாறு கூறிற்றெனினும் அமையும்.

மாற! நின்யானைக்குக் கந்து ஆற்றாவாதலால், கடிமரந்தடிதலோம் பெனக் கூட்டுக.

நின்யானைக்குக் கந்து ஆற்றாவாதலாற் கடிமரந்தடிதலோம்பெனக் கூறுவான்போற் சந்துசெய்விக்கும் நினைவாற் கூறினமையின், இது துணைவஞ்சிஆயிற்று.

(கு - ரை.) 1. வல்லார் : எதிர்மறை வினையாலணையும் பெயர்.

2 : 3 புறநா. 56 : 13, குறிப்புரை.

1-3. புறநா. 27 : 15; “வல்லினும் வல்லா ராயினுஞ் சென்றோர்க்கு.....நிறைய வீசு, மாஅல் யானை யாஅய்” (அகநா. 152)

5. ‘நீ’ என்பது ஆண்பாலில் வந்ததற்கு மேற்கோள்; தொல். பெயர். சூ. 39,தெய்வச்.; ந.

7. “ஒள்ளெரி நைப்ப வுடம்பு மாய்ந்தது” (புறநா. 240 : 10)

5-7. புறநா. 16 : 16-7, குறிப்புரை.

10. புறநா. 23 : 8-9, குறிப்புரை.

11. நெடுநல்யானை : புறநா. 72 : 4.

மு. ‘..........கூறுதல் கருத்தாயின் வஞ்சியாம்; புகழ்தல் கருத்தாயிற் பாடாண்டிணையாம்’ (தொல். புறத்திணை. சூ. 28, இளம்.); பாடாண் கொற்றவள்ளையென்பர்; தொல். புறத்திணை. சூ. 34, ந.

(57)

1. பாடம் - சோதி; “திலகபாடமிருள் பருகவந்து” (தக்க. 27); “பல்லாயிர மாமணி பாடமுறும்” (கம்ப. சரபங்கர். 11)

2. “ஆடுகோ டாகி யதரிடை நின்றதூஉம், காழ்கொண்ட கண்ணே களிறணைக்குங் கந்தாகும்” (நாலடி. 192)

3. பரி. 3 : 28 - 30, பரிமேல்.