(கு - ரை.) 1. குடையாகிய பூரணசந்திரன்மேலிடத்து ஒளி வீச. 2. கண்கூடிறுத்த - சேர்ந்து தங்கின.கடல் மருள் பாசறை - கடலை யொத்த படைவீடு; கண்டோர்கடலென்று மயங்கத்தக்க போர்க்களமுமாம்; “கடலெனவானீர்க் கூக்குந் தானை”, “கடல்கிளர்ந் தன்னகட்டூர் நாப்பண்” (புறநா. 17, 295); “படுநீர்ப்புணரியிற் பரந்த பாடி” (முல்லை. 28); மருள் -உவமவுருபு. 3. குமரிப்படை - அழியாப்படை;புதிய படையுமாம். கூற்று வினையாடவர் - யமனைப்போலக்கொல்லுதற்றொழிலைச் செய்கின்ற வீரர்; கூற்று -உடலையும் உயிரையும் வேறுவேறாகப் பிரித்துக்கூறுபடுத்தும் கடவுள். 4. தம்மவரென்றும் அயலாரென்றும்அறியாத போர் மயங்கிய களப்பரப்பில்; தமர் பிறரறியாமைபடைமடமெனப்படும். 5. இறையும் பெயரும் தோற்றி - நும்முடையதலைவன் பெயர் இன்னதென்பதையும் நும்பெயர் இன்னதென்பதையும்தோன்றச் செய்து; பெயர் - புகழுமாம். நுமருள் - உங்களுள். 6. நாண் - நாணம்; நாள் - வாழ்நாளுமாம். 5 - 6. ‘இறையும்......ஈங்கு’ என்றதுஒருவீரன் கூற்று. 7. போர்த்தொழிலை மேற்கொண்டுஒருபக்கத்தே நிற்ப. 8. பாம்பு மணியை உமிழ்ந்து மேயச்சென்றுஅதனையே நினைத்திருக்குமென்பதும் அதனை அணுகுபவர்களைத்துன்புறுத்து மென்பதும் ஈண்டு அறியற்பாலன; “கொந்தொளிமாமணி யிட்டுப் போதுங் கோளரவிற்கருத் திட்டுப்போந்தார்” (தணிகை. விடையருள். 7) மு. தும்பைத் திணைத்துறைகளுள்‘தானைநிலை’ என்பதற்கு இது மேற்கோள் (தொல்.புறத்திணை. சூ. 14, இளம்.; சூ. 17, ந.) இப்பாட்டு, மறக்குடி மகளொருத்தியைநோக்கி ஒருவர் கூறியது. (294)
|