(பி - ம்.) 5 ‘தான் புகழ்ந்து’ 6 ‘குறுங்கல்வேண்டி’ 9 ‘பாம்பு பயன நதனனவடிவினசாமபின’ 16 ‘டளித்துப்’ 17 ‘படர்பறிவோனே’ 20 ‘தன்று பலகெழீஇய காழகெழு’ 23 பரிசொவெள்ளி’

திணையும் துறையும் அவை.

.....மாறோக்கத்து நப்பசலையார் (பி - ம். நபபாலையார்)

(கு - ரை.) 1. சேவல் - ஆண்கோழி. எடுப்ப - எழுப்ப. ஏற்றெழுந்து - துயிலுணர்ந்தெழுந்து ; "தூமலர்க்க ணேற்க துயில்" (பு.வெ.197) ; "துயிலிடைக் கண்ட துணைநலத் தேவியை, இயல்புடையங்க ணேற்றபிற் காணாது" (பெருங். 4.7 : 91 - 2)

2. மு. புறநா. 374 : 4. உறைக்கும் - துளிக்கும்.

3. நுண்கோற் சிறுகிணை : புறநா. 382 : 18 - 9. சிலம்ப ஒற்றி - முழங்க அடித்து.

4. பகடு - உழும் எருது; எருமைக்கடாவுமாம்.

1 - 4. புறநா. 385 : 1 - 2. 6. குறுகல் - அடைதல்.

குறுகல்வேண்டி (6) ஏத்தினெனாக (5)

7. மு. புறநா. 209 : 3.

10 - 21. கலிங்கம் - ஒருவகை நல்லாடை. “நோக்குநுழை கல்லா நுண்மைய பூக்கனிந், தரவுரி யன்ன வறுவை” (பொருந. 82 - 3) ; “காம்புசொலித் தன்ன வறுவை யுடீஇ” (சிறுபாண். 236) ; “கண்பொரு புகூஉ மொண்பூங் கலிங்கம்” (மதுரைக். 433)

9-11. காம்பின் கழை படு சொலியின் - மூங்கிலாகிய கோலின் உட்புறத்தே பெயர்த்தெடுக்கப்படும் வெள்ளிய தோல்போல. இழையணி வாரா - நெய்யப்பட்டுள்ள இழைகளின் வரிசை கண்ணுக்குப் புலப்படாத. சொலி : கலிங்கத்திற்கு உவமை.

12. வசிந்து - தலைவனை வயமாக்கி. உந்தி - கொப்பூழ்

16. அழித்து - மீட்டும். 17. படர்பு - செல்லுதல்.

18. மறி - ஆட்டுக்குட்டி. 20. ஊகம் - ஒருவகைக் குரங்கு.

21. அவியன் - ஓர் உபகாரி ; “களிமலி கள்ளி னற்றே ரவிய,

னாடிய விளமழை சூடித் தோன்றும், பழந்தூங்கு விடரகம்” (அகநா. 271 : 12 - 4)

23. அறான் - மேற்கூறிய தலைவன் தனது நிலைமை குன்றான். வெள்ளியதுநிலை எவன்பரிகோ - சுக்கிரனுடைய நிலைமைக்குச் சிறிதும் வருந்தேன் ; புறநா. 384 : 20, 386 : 24.

(383)