(கு - ரை.) 1. மடங்கல் - சிங்கம்;கூற்றுமாம்; “மடங்கல்போற்சினைஇ” (கலித்.2) 2. புறநா. 68 : 11 - 3. 3-5. பொருதும் : தன்மைப்பன்மைவினை; புறநா. 72 : 7 - 9. 6. “மெல்லிய லரிவைநின் னல்லகம்புலம்ப, நிற்றுறந் தமைகுவெனாயி னெற்றுறந், திரவலர்வாரா வைகல், பலவா குகயான் செலவுறுதகவே” (குறுந்.137); “கருந்தடங்கண் மங்கையரை நோக்குற்ற பெய்யேனேல்வந்திரந்தார் துன்பம், களையாது மாற்றுகவென் கை”(வீர. பொருள். 17, மேற்.) பேரமருண்கண் : நற். 29 : 9, 44 : 2;குறள், 1083. 4-6. இவளென்றது தன் தேவியை; அவள்கற்பிற் சிறந்தவள். இந்நூல் 246 -ஆம் செய்யுளின்கருத்தில், ‘பூதப்பாண்டியன் தேவிபெருங்கோப்பெண்டுதீப்பாய்வாள் சொல்லியது’ என்று இருத்தலின்அவள் கல்வியிற் சிறப்புற்றுச் செய்யுள் செய்யும்ஆற்றலையுடையளாயிருந்தாளென்பதும் இவன் அவளிடத்தேமிக்க அன்புடையவனாயிருந்தது போலவே அவளும் இவனிடத்துப்பேரன்புடையவளாயிருந்து இல்லறத்தை இனிது நடத்திஇவன் இறந்தவுடன் தீப்பாய்ந்து தானும் இறந்தாளென்பதும்வெளியாகின்றன; தன்னுடைய குற்றமற்ற மனைவியை மனத்தால்அங்கீகரியாது விட்டவன் மிக்கபாவியாய்ப்பிணிவாய்ப்பட்டு வருந்துவானென்று நீதிநூல்கள்கூறுதலின் ‘இவளினும் பிரிக’ என்றான்; “குழற்சிகைக்கோதை சூட்டிக் கொண்டவ னிருப்ப மற்றோர், நிழற்றிகழ்வேலி னானை நேடிய நெடுங்க ணாளும், பிழைப்பிலாட்புறந்தந்தானுங் குரவரைப்பேணல் செய்யா,திழுக்கினாரிவர்கள் கண்டா யிடும்பைநோய்க் கிரைகளாவார்” (சீவக. 252) என்னுஞ் செய்யுள் இதனைநன்கு புலப்படுத்தும். “கடிசொலில்லைக் காலத்துப்படினே’‘என்பதற்கு இவ்வடிகள் மேற்கோள்; தொல். எச்ச.சூ. 50, தெய்வச். 7. அறனிலைதிரியா அவையம் -தருமசபை; “சிறந்த, அவைநல மன்பின் விளங்கும்”(நான்மணிக். 26) 8-9. கலித். 10 : 5 - 7. 7-9. புறநா. 72 : 10 - 12; “நடுவிகந்தொரீஇ நயனில்லான் வினைவாங்கக், கொடிதோர்த்தமன்னவன்” (கலித். 8); “உடைப்பெருஞ் செல்வத்துயர்ந்த பெருமை, அடக்கமி லுள்ளத்த னாகி-நடக்கையின்,ஒள்ளிய னல்லான்மேல் வைத்தல் குரங்கின்கைக்,கொள்ளி கொடுத்துவிடல்”, “முறைதெரிந்து செல்வர்க்குநல்கூர்ந் தவர்க்கும், இறைதிரியா னேரொக்கல் வேண்டும்-முறைதிரிந்து,நேரொழுகா னாயினதுவா மொருபக்கம், நீரொழுகப் பாலொழுகுமாறு” (பழ. 200, 206) 15. “கரவா துவந்தீயுங் கண்ணன்னார்கண்ணும் இரவாமை கோடியுறும்” (குறள், 1061); பெருங்.2. 10 : 101, 11 : 166, 17 : 161, 4. 3 : 61. 10-16. “கலந்தாரைக் கைவிடுதல்கானக நாட, விலங்கிற்கும் விள்ள லரிது” (நாலடி.76) 17-8. “மன்பதை காக்குந் தென்புலங்காவல், என்முதற் பிழைத்தது” (சிலப். 20 : 76 -7) என்பவையும் இவ்வடிகள்போலவே பாண்டியருடைய குலப்பெருமையைப்புலப்படுத்துகின்றன. 19. பிறக்கு : தன்மையொருமை வினைமுற்று.தலைவன் சபதம் செய்ததைக் கூறினமையால் இது வஞ்சினக்காஞ்சியாயிற்று. மு. காஞ்சித்திணைத்துறைகளுள்“இன்னதுபிழைப்பின் இதுவாகியரெனத் துன்னருஞ்சிறப்பின் வஞ்சினத்தானும்” என்பதன்விசேடவுரையில், ‘நகுதக்கனரே (72), மடங்கலிற் சினைஇய’(71) என்னும் புறப்பாட்டுக்கள் உயிரும் செல்வமும்போல்வன நிலையும் பொருளென நிலையாது வஞ்சினஞ்செய்தன என்பர்; தொல். புறத்திணை. சூ. 24, ந. (71)
1 சோழநாட்டிலுள்ள ஒலியமங்கலமென்னும்ஊர் இதுவென்று தெரிகிறது; திருமெய்யத்துக்குப் பக்கத்தில்இப்பெயரோடு ஊர் உள்ளது. 2 தன் தேவியை இவளென்றது தன்கருத்துக்கள் அணிமையாக இருத்தலின்; புறநா. 72 :2, உரையைப் பார்க்க. 3 புறநா. 32 : 2, உரை.
|