(பி - ம்.) 9 ‘பைதற் சுற்றங் கெழீஇ’

திணையும் துறையும் அவை.

அவை நடுகற்கண்டு அவர் பாடியது.

(இ - ள்.) பாடுநர்க்குக்கொடுத்த பலபுகழினையும் உடையன்; கூத்தர்க்குக் கொடுக்கப்பட்ட மிக்க அன்பினையும் உடையன்; அறத்திறமுடை யோர் புகழப்பட்ட நீதிநூற்குத்தக ஆராய்ந்து நடத்திய செங்கோலை உடையன்; சான்றோர் புகழப்பட்ட திண்ணிய நட்பினையுடையன்; மகளி ரிடத்து மென்மையை யுடையன்; வலியோரிடத்து மிக்கவலியையுடையன்; குற்றமற்ற கேள்வியையுடைய அந்தணர்க்குப் புகலிடம்; அத்தன்மையையுடை யோனென்று கருதாது அத்தகுதியையுடையோனை அவ்வாறு கருதாத கூற்றம் அவனது இனிய உயிர் கொடுபோயிற்று; அதனால், பையாப்புற்ற நம்முடைய சுற்றத்தை அணைத்துக்கொண்டு அக்கூற்றத்தை வைவேமாக வாரீர், மெய்யுரையையுடைய புலவீர்! அகலிய (பி - ம். நல்ல) இடத்தினையுடைய உலகம் துன்பமிகக் கேடில்லாத நல்ல புகழ்ச்சிமாலையைச் சூடி நடப்பட்ட கல்லாயினான் எம்மைப் பாதுகாப்போனெனச் சொல்லி-எ - று.

ஈத்தபுகழ் ஈதலாலுளதாகிய புகழெனவும், ஈத்தவன்பு ஈத்தற்கு ஏதுவாகிய அன்பெனவுங் கொள்க.

வாய்மொழிப்புலவீர்! அத்தக்கோனைக் கூற்றம் இன்னுயிருய்த்தது; அதனாற் புரவலன் கல்லாயினனென ஒக்கல் தழீஇ அதனை வைகம் வம்மோவெனக் கூட்டி வினைமுடிவு செய்க.

சாயல், மைந்து, புக்கிலென்பன ஆகுபெயர். புக்கில் :

வினைத்தொகை.

¹கேடென்பது கெடுவெனக் குறைந்து நின்றது.

(கு - ரை.) 3-4 : சிறுபாண். 207 - 18.

5. “மறவர் மறவ” (பெரும்பாண். 455)

1-6. புறநா. 239 : 1 - 18.

8. புறநா. 3 : 12, 42 : 22.

7-8. “தவத்துறை மாக்கண் மிகப்பெருஞ் செல்வர், ஈற்றிளம் பெண்டி ராற்றாப் பாலகர், முதியோ ரென்னா னிளையோ ரென்னான், கொடுந்தொழி லாளன் கொன்றனன் குவிப்ப” (மணி. 6 : 97 - 100)

12. கெடு : “கெடுவாக வையா துலகம்” (குறள், 117)

12-3. புறநா. 264 : 1 - 4; “ஆடவர், பெயரும் பீடுமெழுதி யதர் தொறும், பீலி சூட்டிய பிறங்குநிலை நடுகல்” (அகநா. 131 : 9 - 11); “செல்லா நல்லிசைப் பெயரொடு நட்ட, கல்லேசு கவலை யெண்ணுமிகப் பலவே” (மலைபடு. 388 - 9)

13. உடம்பைப் புதைத்தவிடத்துக் கல்நடுதல் மரபு; அது வீரக்கல் என்று கூறப்படும்.

மு. காஞ்சித்திணைத்துறைகளுள், மன் அடாது வந்த மன்னைக் காஞ்சிக்கு மேற்கோள்; தொல். புறத்திணை. சூ. 24, ந.

(221)

1.முதனிலைத் தொழிற்பெயரென்பர் பரிமேலழகர்; குறள் 117, உரை.