திணையும் துறையும் அவை.

சோழன் கரிகாற்பெருவளத்தானைக் கருங்குழலாதனார் பாடியது.

(இ - ள்.) அரிய அரண்களைப் பாதுகாவாது போரைச்செய்து அழித் ததுவும், துணையாய்க்கூடிய இனத்துடனேயுங்கூட மதுக்குடங்களைச் சேர நுகர்ந்து தொலைத்துப் பெரிய பாண்சுற்றமாகிய சுற்றத்தைப் பாதுகாத்ததுவும், அறத்தைத் தெளியவுணர்ந்த ஒழுக்கம் மாட்சிமைப்பட்ட அந்தணரது அவைக்களத்தின்கண் வேள்விக்குரிய முறைமையை நன்றாக அறியும் ¹சடங்கவிகள் அம்முறைமையை முன்னின்று காட்டப் பலரானும் புகழப்பட்ட தூய இயல்பையுடைத்தாகிய கற்பொழுக்கமாகிய கொள்கையையுடைய குற்றந்தீர்ந்த குலமகளிரோடு வட்டமாகிய வடிவினையுடைத்தாகிய பலபடை யாகச் செய்யப்பட்ட மதிலாற் சூழப்பட்ட வேள்விச்சாலையுட் ² பருந்து விழுங்குவதாகச் செய்யப்பட்டவிடத்து நாட்டிய யூபமாகிய நெடிய கம்பத்து வேதத்தாற் சொல்லப்பட்ட வேள்வியினைச் செய்து முடித்ததுவுமாகிய இவற்றானாய பயனை நிச்சயமாக அறிந்த அறிவினையுடையோன்; அவன்றான் துஞ்சினன்; ஆதலால், இனி இவ்வுலகம் இரங்கத்தக்கது; அருவி நீர் மறுத்து உலகத்தார் அஞ்சும்பரிசு வெம்மையுற்றுப் பெரிய வற்கடம் (பஞ்சகாலம்) மிக்க வேனிற்காலத்துப்பசித்த ஆயமாகிய பயன்படும் ஆனிரையை இரக்கித்தல் (ரக்ஷித்தல் - காத்தல்) செய்வாராகக் கூர்மை பொருந்திய கொடுவாளாற் கோவலரானவர்கள் பூக்களுடனே உதிரக் கொம்புகளைக் கழித்து அதன் தழைச்செறிவையழித்த வேங்கையினையொப்ப மெல்லிய இயல்பினையுடைய உரிமைமகளிரும் அருங்கலவணி முதலவாகிய அணிகளை யொழித்தார்-எ - று.

முறை நற்கறியுநர் முன்னுற வேள்வித்தொழின் முடித்ததூஉமென இயையும்.

எருவையென்றது பருந்தாகச் செய்யப்பட்ட வடிவினை.

அறிவுடையாளன் இறந்தான்; மகளிரும் இழை களைந்தனர்; இவனை இழந்த உலகம் அளித்தெனக் கூட்டி வினைமுடிவு செய்க.

‘எருவை நுவற்சி’ என்று பாடமோதுவாரும் உளர்.

‘ஆயத்துப் பயனிரை’ என்பதற்கு ஆயத்திற்குப் பயனாகிய இரையெனினும் அமையும்.

(கு - ரை.) 1.“அரசுநிலை தளர்க்கு மருப்பமு முடைய” (மலைபடு. 378); கலித். 146 : 48.

3. ஒக்கற்கடும்பு - இருபெயரொட்டு. 4. அற - தெளிய.

7. “படையார் புரிசைப் பட்டினம்”, “படையுடை நெடுமதில்” (தேவாரம்) படை - மதிலின் உறுப்பு.

8. ‘பொய்ப்பருந்துகா லொடுபறந்துபோய், மெய்ப்பருந்துடன் விண்ணிலாடவோ” (தக்க. 507) என்பதையும்,

‘பொய்ப்பருந்தாவது யாகத்துக்குச் செய்தபருந்து’ என்னும் அதன் உரையையும் பார்க்க. “சுடுமனற்கலுழ னாகச் சுருதியின் படியே கோட்டி” (வி. பா. இராசசூய : 91)

12-3. “அருவி மாமலை நிழத்தவு மற்றக், கருவி வானங் கடற்கோண் மறப்பவும், பெருவற னாகிய பண்பில் காலையும்” (பொருந. 235-7)

15. பூ - கூர்மை; “பூநின்ற வேன்மன்னன்” (இறை. சூ. 17, மேற்.); “பூவெழு மழுவினாற் பொருது போக்கிய” (கம்ப.அயோத்தி. மந்திரப். 77); “அடைவாம்வை நிசிதம் பூவள் ளயில்வசி யாறுங்கூர்மை” (சூடாமணி. 7 : 16)

(224)

1.சடங்கவிகள்-ஷடங்கவித்துக்கள் ஆறங்கங்களையும் அறிந்தோர;் “புத்தூர்ச் சடங்கவி மறையோன்” (பெரிய. தடுத்தாட்கொண்ட. 7); வேள்விக்குரிய முறையைக் காட்டுவோர்க்கு உபதிருஷ்டாக்கள் என்பது பெயர்.

2. பருந்துவடிவமாகச் செய்வதற்குக் கருடசயனம் என்று பெயர்.