திணையும் துறையும் அவை.

அவனை வடமவண்ணக்கன் தாமோதரனார் பாடியது.

(இ - ள்.) உலையை ஏற்றுக;சோற்றை ஆக்குக; மதுவையும் நிறைய உண்டாக்குக;விளங்கிய அணிகலத்தையுடைய பாடுதல் வல்ல விறலியர்!மாலையும் சூடுக; அத்தன்மையன மற்றும் செய்க;சிறிதும் இரங்குதல் வேண்டா; மேல் வரக்கடவ உணவைஆராய்ந்து ஐவன நெல்லைக் காப்பார் காவற்கிடப்பட்டதீ அவ்விடத்துக் கெட்ட காலத்து ஒளி விளங்கும்திருந்தின மாணிக்கம் செறிந்த இருளைத் துரக்கும்வலிய நிலமாகிய மலைநாட்டை யுடையவன், வலிய குதிரையையுடையபிட்டன் : பொருதற்கரிய போரை வெல்லும் வேலும்அவன் தலைவனாகிய பெரிய வள்ளிய கொடையை யுடையகோதையும் அவனோடு பகைத்த வேந்தரும் நெடிதுவாழ்க-எ - று.

பிட்டன்வேலும் கோதையும் மாறுகொள்மன்னரும் நெடிதுவாழியர்; அதுவே வேண்டுவது; மேல்வரும் உணவைத் தேடிஎன்னதூஉம் பரியல் வேண்டா; ஆதலால், ஏற்றுக; ஆக்குக;ஓம்புக; கோதையும் புனைக; பிறவும் செய்கவெனமாறிக் கூட்டுக.

மாறுகொண் மன்னரும் வாழியரென்றகருத்து : இவன் வென்று திறைகொள்வது அவருளராயினென்பதாம்.

விறலியரென்பது, ஈண்டு முன்னிலைக்கண்வந்தது.

வேண்டா வென்பது வினைமேனின்றதொருமுற்றுச்சொல்.

அன்னவை பிறவுமென்பது பூசுவன உடுப்பனபூண்பன முத லாயினவற்றை.

வருவது நாடி யென்றோதி, ஐவனத்துக்குவரும் இடையூறு நாடி யென்று அதனைக் காவலென்பதனான்முடிப்பினும் அமையும்.

(கு - ரை.) 2 - 3. புறநா. 11 : 11 -3.

6 - 8. கலித். 45 : 1.

7. மணி இருளைப் போக்குமென்பதை,“இருள்பருகுமணி” (சீவக. 169) என்பதன் உரையாலும்உணர்க.

8 - 10. பிட்டன் - சேரனுடைய வீரன்; புறநா.170 : 8; “வானவன் மறவன் வணங்குவிற் றடக்கை, யானாநறவின் வண்மகிழ்ப் பிட்டன்”, “வானவன்மறவ, னசையின் வாழ்நர்க்கு நன்கலஞ் சுரக்கும், பொய்யாவாய்வாட் புனைகழற் பிட்டன்” (அகநா. 77 : 15 -6, 143 : 10 - 12)

9. “கைவண் செழிய னாலங் கானத்,தமர்கடந் துயர்த்த வேல்” (அகநா. 175 : 10 - 12)

10. “வான நாண வரையாது சென்றோர்க்,கானா தீயுங் கவிகை வண்மைக், கடுமான் கோதை” (புறநா.54 : 6 - 8)

9 - 10. “வானவன் மறவன் வணங்குவிற்றடக்கை, ஆனா நறவின் வண்மகிழ்ப் பிட்டன், பொருந்தாமன்ன ரருஞ்சமத் துயர்த்த, திருந்திலை யெஃகம்போல” (அகநா. 77 : 15 - 8) (172)